Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Teresa Cisyk po rozpoznaniu w dniu 27 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. M. na uchwałę Rady Gminy Branice z dnia 1 kwietnia 2008 r., Nr XXI/104/08 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia 3 czerwca 2008 r. wniesiono do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na uchwałę Nr XXI/104/08 Rady Gminy Branice z dnia 1 kwietnia 2008 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Z treści skargi, którą podpisał M. P. wynikało, że skargę składa on sam oraz inne osoby. Na okoliczność, że skargę składają oprócz M. P. także inni skarżący, wskazywało użycie słowa "zaskarżamy" ( uchwałę ). Ponadto, pozostałych skarżących można było określić przez nawiązanie, przez samego M. P., do załączonej do akt niniejszej sprawy listy osób wzywających Radę Gminy do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego zaskarżoną uchwałą, wśród których znalazła się także D. M. Z treści skargi nie wynikało natomiast, aby M. P. działał jako reprezentant grupy mieszkańców Gminy. Nie wskazywały na to zarówno sformułowania skargi, ale także brak pisemnych zgód innych mieszkańców.
Wobec powyższego, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 września 2008 r. wyłączono ze sprawy ze skargi M. P. o sygn. akt II SA/Op 220/08, skargę D. M., nadając jej numer II SA/Op 392/08, a następnie pismami z dnia 19 września 2008 r. wezwano D. M. do usunięcia braków formalnych skargi przez jej podpisanie oraz do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 300 zł. Jednocześnie pouczono skarżącą, że niezastosowanie się do ich treści wezwań w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwań, spowoduje odrzucenie skargi.
Wezwania powyższe zostały doręczono skutecznie skarżącej w dniu 22 września 2008 r. Pomimo upływu wskazanego terminu, skarżąca nie ustosunkowała się do wezwań Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Na wstępie należy wskazać, że Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu ( pkt 1 ), wniesienie po terminie ( pkt 2 ), nieuzupełnienie braków formalnych ( pkt 3 ), zawisłość sprawy ( pkt 4 ), brak zdolności sądowej lub procesowej ( pkt 5 ) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn ( pkt 6 ), która występuje m.in. w razie niewyczerpania środków zaskarżenia.
Obok wyżej wskazanych przesłanek dopuszczalności skargi, do warunków wymaganych przez przepisy P.p.s.a. do skutecznego złożenia skargi do sądu administracyjnego jako pisma procesowego, zalicza się także stosownie do treści art. 230 § 1 i 2 P.p.s.a. - uiszczenie wpisu od skargi.
Dokonując oceny niniejszej skargi pod wyżej wskazanym kątem należało stwierdzić, że skarga ta podlegała odrzuceniu z powodu niewykonania w terminie zarządzeń Sądu, a to nieuzupełnieniu braku formalnego skargi przez jej podpisanie oraz nieuiszczeniu wpisu od skargi.
W myśl art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a. w związku z art. 57 § 1 P.p.s.a. skarga, jak każde pismo strony, powinna zawierać podpis strony. Podkreślić w tym miejscu należy, iż podpis na dokumencie jest formą złożenia oświadczenia woli lub wiedzy i służy identyfikacji osoby, która to oświadczenie złożyła. Podpis musi zawierać w charakterze pisma ściśle osobiste cechy podpisującego, co pozwala na identyfikację tej osoby, a w efekcie stwierdzenie, czy podpis jest autentyczny ( por. F. Rosengarten: "Podpis i jego znaczenie w prawie cywilnym", opubl. "Palestra" 1973 r., nr 1, str. 11 - 12 ). Jego istnienie na skardze jako piśmie procesowym, jest zatem niezbędnym elementem formalnym tego pisma.