Wniosek Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Opolu o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Janowska po rozpoznaniu w 20 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Opolu o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego postanawia: przekazać sprawę według właściwości do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Uzasadnienie

Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Opolu w dniu 10 lutego 2009 r. (data stempla pocztowego), złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wniosek o rozstrzygnięcie negatywnego sporu o właściwość pomiędzy nim, a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Opolu. Spór powstał wskutek przekazania mu, jako organowi właściwemu w sprawie, przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu postanowieniem z dnia 29 maja 2008 r. nr [...], wniosku S. O. w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Lublińcu z dnia 6 maja 1960 r., Nr [...] w przedmiocie klasyfikacji i szacunku gospodarstwa należącego do M. O., obejmującego działki o nr A, B, C, D i E położone w D.

Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Opolu podniósł w złożonym wniosku, że obecnie postępowanie w sprawach reformy rolnej regulują przepisy dekretu z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie rolnym na obszarze Ziem Odzyskanych i byłego Wolnego Miasta Gdańska (Dz. U. Nr 49, poz. 279 ze zm.). Przepisy tego dekretu określają jako organ właściwy do orzekania w sprawach nim objętych starostów realizujących te zadania jako zadania z zakresu administracji rządowej. Brak jest w omawianym przepisie wskazań co do organu wyższego stopnia. Zdaniem wnioskującego, w przedmiotowej sytuacji ma zastosowanie przepis art. 17 Kodeksu postępowania administracyjnego, zgodnie z którym w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego, gdy ustawy szczególne nie stanowią inaczej, są samorządowe kolegia odwoławcze.

Wnioskujący podniósł, że zagadnienie klasyfikacji gruntów nie jest tożsame z klasyfikacją i szacunkiem gospodarstwa. Pod pojęciem klasyfikacji i szacunku gospodarstwa rozumie się nie gleboznawczą klasyfikację gruntów, a oszacowanie wartości przydzielanego gospodarstwa w trybie przepisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania przepisów Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51 ze zm.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 13 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw , dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego. Kwestię właściwości rzeczowej Naczelnego Sądu Administracyjnego reguluje przepis art. 15 P.p.s.a. Stosownie do § 1 pkt 4 tego przepisu, Sąd ten rozstrzyga spory kompetencyjne, o których mowa w art. 4 P.p.s.a., to jest spory o właściwość pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej.

W przedmiotowej sprawie wystąpił negatywny spór kompetencyjny między organem jednostek samorządu terytorialnego, a organem administracji rządowej. Żaden ze wskazanych wyżej organów nie uznaje się właściwym do rozpoznania sprawy i stąd też rozstrzygnięcie zaistniałego sporu kompetencyjnego należy do wyłącznej właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W związku z tym orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1