Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant : st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012 r., na rozprawie sprawy ze skargi D. C. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 24 lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnego świadczenia postanawia: umorzyć postępowanie.
D. C. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 24 lipca 2012 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Opola z dnia 20 czerwca 2012 r., nr [...], w sprawie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych za okres od dnia 14 marca 2012 r. do dnia 21 marca 2012 r. w wysokości 192,10 zł w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
W skardze wywodziła, że organy zatrudnienia nienależnie zobowiązały ją do zwrotu kwoty 192,10 zł, uznając, że jest to zasiłek nienależnie pobrany, skoro starała się postępować zgodnie z uzyskanymi pouczeniami i o wszystkim informować organ. Podnosiła, że podjęcie zatrudnienia związane było z uzyskaniem skierowania przez Powiatowy Urząd Pracy w Opolu - Filia w [...]. Zarzuciła, że została skierowana do pracy do nieuczciwego pracodawcy, który nie nawiązał z nią formalnego stosunku pracy, nie skierował na badania lekarskie, nie przeprowadził szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również zwlekał z wypłatą wynagrodzenia. Okoliczności zatrudnienia zmusiły ją do powiadomienia o sytuacji Państwowego Inspektora Pracy. Zarzuciła także pracownikom Powiatowego Urzędu Pracy niewłaściwy sposób działania, udostępniania bez jej zgody danych osobistych oraz informowania bez jej zgody organów pomocy społecznej o sytuacji rodzinnej.
Pismem procesowym z dnia 10 października 2012 r. Wojewoda Opolski poinformował Sąd, że w sprawie została wydana w dniu 24 września 2012 r. przez Dyrektora Urzędu Pracy w Opolu, działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta Opola, decyzja nr [...] o umorzeniu kwoty nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych od dnia 14 marca 2012 r. do dnia 21 marca 2012 r. w wysokości 192,10 zł.
Na rozprawie przed Sądem w dniu 18 grudnia 2012 r. D. C. oświadczyła, że cofa wniesioną do Sądu skargę. Uzupełniając swoją wypowiedź dodała, że znana jest jej kognicja sądów administracyjnych. Rozumie, iż sądy administracyjne nie są uprawnione do zbadania kwestii nierzetelnego działania pracodawcy, do którego ją skierowano, nie mogą też rozpatrywać skarg na sposób działania i załatwiania sprawy pracowników organu.
Pełnomocnik organu nie oponował przeciw złożonemu oświadczeniu o cofnięciu skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), dalej: P.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Z akt sprawy wynika, że skarżąca złożyła stosowne oświadczenie o cofnięciu skargi.
W ocenie Sądu cofnięcie skargi jest dopuszczalne, gdyż Sąd nie dopatrzył się żadnej z przeszkód wyłączających skuteczność cofnięcia skargi.
Ponieważ cofnięcie skargi oznacza rezygnację strony z kontynuacji postępowania, stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. zachodzi podstawa do wydania postanowienia o umorzeniu postępowania.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.