Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego w ramach programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" na skutek wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia: przyznać adwokatowi M. K. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej T. R., w kwocie 442,80 zł (słownie: czterysta czterdzieści dwa złote osiemdziesiąt groszy) zawierającej podatek od towarów i usług, w kwocie 82,80 zł (słownie: osiemdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy).
Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2014 r., referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu, ustanowił T. R. adwokata z urzędu. Na tej podstawie, po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w [...], na pełnomocnika skarżącego został wyznaczony adwokat M. K., wykonujący zawód w Kancelarii Adwokackiej w [...].
Pełnomocnik skarżącego złożył w dniu 30 września 2014 r., skargę na wskazaną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W skardze, pełnomocnik wniósł o przyznanie mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. Postanowieniem z dnia 6 listopada 2014 r., Sąd przywrócił termin do wniesienia skargi.
Pełnomocnika T. R. brał udział w rozprawie przed tut. Sądem w dniu 22 grudnia 2014 r., na którym wydano wyrok oddalający skargę jego mocodawcy. Z protokołu rozprawy wynika, że obecny na niej pełnomocnik skarżącego ponowił wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W dniu 23 stycznia 2015 r., pełnomocnik złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie, wraz z dowodem jej doręczenia skarżącemu. Jednocześnie złożył wniosek o zasądzanie na jego rzecz według norm przepisanych, kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że nie zostały one opłacone w całości, ani w części.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a. wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Pełnomocnik strony skarżącej reprezentował ją w postępowaniu I instancyjnym, sporządził skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia i złożył do Sądu opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku.
Wyznaczony adwokat wywiązał się zatem z powierzonych mu obowiązków, zasądzenie wynagrodzenia z tego tytułu jest więc zasadne.
W związku z tym orzekający przyznał pełnomocnikowi wynagrodzenie za I instancję w kwocie 240 zł. na podstawie § 18 ust. 1 pkt. 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U z 2013 r., poz. 461), zwanego dalej rozporządzeniem, podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług ustaloną w oparciu o art. 41 ust. 1 i art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) w związku z 2 ust. 3 w/w rozporządzenia i wynoszącą w tym wypadku 55,20 zł.
Za sporządzenie i wniesienie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, orzekający przyznał natomiast adwokatowi wynagrodzenie w kwocie 120 zł. na podstawie § 18 ust. 1 pkt. 2 lit. b rozporządzenia, podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług ustaloną w oparciu o w/w art. 41 ust. 1 i art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zw. z § 2 ust. 3 w/w rozporządzenia i wynoszącą w tym wypadku 27,60 zł.
Przychodzi w tym miejscu odnotować, iż przyznając adwokatowi wynagrodzenie należy brać pod uwagę, stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia, niezbędny nakład jego pracy, a także charakter sprawy i wkład jego pracy w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Ocena tych czynników uzasadniała, zdaniem orzekającego, przyznanie wynagrodzenia we wskazanych stawkach minimalnych, które wynosi łącznie brutto 442,80 zł. w tym podatek od towarów i usług 82,80 zł.
Istotne dla powyższego rozstrzygnięcia jest także to, iż odnośnie dokonywanych przez pełnomocnika czynności złożenia skargi, wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia, a także udziału w rozprawie przed sądem I instancji, w ocenie orzekającego sądowego wynagrodzenie za te czynności pokrywa wynagrodzenie przyznane ogólnie za jego działania w postępowaniu przed sądem I instancji. Takie stanowisko orzekającego znajduje potwierdzenie w poglądzie przedstawionym przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 maja 2013 r., sygn. akt II FZ 190/13, dostępne Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, adres strony http://orzeczenia.nsa.gov.pl, według którego wynagrodzenie należy się co do zasady za całokształt działań pełnomocnika., które doprowadzą do wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w danej instancji.
Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 w związku z art. 250 P.p.s.a.