Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody Opolskiego w przedmiocie pozwolenia na budowę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Protokolant St. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 marca 2015 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 15 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia 1) umorzyć postępowanie, 2) zwrócić z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na rzecz J. P. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 15 września 2014 r., nr [...], Wojewoda Opolski utrzymał w mocy wydaną w trybie wznowienia postępowania decyzję Starosty Opolskiego z dnia 11 czerwca 2014 r., nr [...], o uchyleniu decyzji tego organu nr [...] z dnia 1 września 2010 r. w przedmiocie pozwolenia na budowę.

Na decyzję Wojewody Opolskiego skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu złożył J. P., który domagał się m.in. uchylenia obu wydanych w sprawie wznowieniowej decyzji.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o umorzenie postępowania przed Sądem, a to z uwagi na uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Starosty Opolskiego oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zgodnie z żądaniem skargi. Wojewoda Opolski dołączył do akt sprawy wydaną przez siebie decyzję z dnia 24 listopada 2014 r., nr [...], podjętą na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a.

Na rozprawie przed tut. Sądem w dniu 24 marca 2015 r. pełnomocnik J. P. oświadczył, że cofa skargę na podstawie art. 60 P.p.s.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Postępowanie należało umorzyć.

W związku z oświadczeniem strony skarżącej o cofnięciu skargi wyjaśnić przyjdzie, że postępowanie administracyjne może być zainicjowane i może się toczyć na podstawie skutecznie wniesionej skargi. Natomiast merytoryczne rozpatrzenie wniosku o cofnięcie skargi jest dopuszczalne wówczas, gdy skarga nie zawiera braków uniemożliwiających nadanie jej dalszego biegu. Jeżeli skarga zawiera takie braki, sąd skargę odrzuca.

W okolicznościach sprawy braki takie nie występują, dlatego należało przyjąć, że skarga została wniesiona skutecznie, więc oświadczenie o jej cofnięciu, złożone na rozprawie przez stronę skarżącą, było dopuszczalne.

Stosownie do treści art. 60 P.p.s.a., skarżący może zrezygnować z sądowej kontroli, przez cofnięcie skargi. Oświadczenie skarżącego o cofnięciu skargi, co do zasady, jest wiążące dla sądu i w myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. skutkuje umorzeniem postępowania sądowoadministracyjnego. Za niedopuszczalne Sąd uznaje cofnięcie skargi jedynie wtedy, gdy zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

W niniejszej sprawie, dokonane przez skarżącego cofnięcie skargi nie budzi wątpliwości, zwłaszcza gdy zważyć, że Wojewoda Opolski decyzją z dnia 24 listopada 2014 r. - działając na podstawie art. 54 § 3 P.p.s.a. - uchylił decyzję własną, zaskarżoną przez J. P., a także kwestionowaną decyzję organu pierwszej instancji, czyli wskazane akty zostały wyeliminowane z obrotu prawnego. W tej sytuacji skarżący nie jest zainteresowany dalszym tokiem postępowania. Jednocześnie, w ocenie Sądu, dokonane cofnięcie nie zmierza do obejścia prawa, ani też nie spowoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Wobec skutecznego cofnięcia skargi Sąd stwierdził, że w sprawie zaistniała przesłanka umorzenia postępowania, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Zgodnie z tą regulacją, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w punkcie pierwszym postanowienia. Orzeczenie o kosztach, zawarte w punkcie drugim postanowienia, oparto o przepis art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a., wedle którego Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.

Strona 1/1