Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. G. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 2 listopada 2011 r., nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość nabytą na realizację inwestycji postanawia: odrzucić skargę.
Pismem opatrzonym datą 3 lutego 2012 r., K. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 2 listopada 2011 r., nr [...], uchylającą decyzję Starosty Oleskiego z dnia 30 grudnia 2010 r., nr [...] o ustaleniu odszkodowania za nabytą, z mocy prawa przez Gminę [...], nieruchomość - działkę nr A o pow. 0,2038 ha, .km. 1, obręb [...], stanowiącą dotychczas własność skarżącego. W treści skargi skarżący domagał się stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji.
Powyższa skarga została przez skarżącego przesłana bezpośrednio na adres Sądu, listem poleconym nadanym w dniu 7 lutego 2012 r., o czym świadczy data stempla pocztowego, i wpłynęła w dniu 8 lutego 2012 r., co wynika z daty prezentaty.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 8 lutego 2012 r., skarga K. G. została w dniu 8 lutego 2010 r. skierowana według właściwości do Wojewody Opolskiego celem nadania jej biegu i doręczono ją organowi w dniu 10 lutego 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny , zważył co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Jednym z podstawowych wymogów formalnych, który musi zostać zachowany przy zaskarżeniu decyzji do sądu administracyjnego, jest złożenie skargi w ustawowo wyznaczonym terminie. Sąd administracyjny z urzędu bada zachowanie terminu do wniesienia skargi. Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia. Tak sformułowany zapis jest nakazem bezwzględnym, co oznacza, że odrzucenie skargi następuje bez względu na okoliczności sprawy.
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 P.p.s.a., skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w danej sprawie oraz - jak wynika to z art. 54 § 1 P.p.s.a. - za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie są przedmiotem skargi. Pierwszy z powołanych przepisów, określając termin do wniesienia skargi, formułuje początek jego biegu w przypadku doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia (m.in. decyzji) w sprawie. Początkową datą wskazanego terminu będzie - zgodnie z art. 111 § 1 K.c. w zw. z art. 83 § 1 P.p.s.a. - dzień następny po dniu, w którym stronie zostało doręczone rozstrzygnięcie podlegające zaskarżeniu. Natomiast wynikająca z art. 54 § 1 P.p.s.a. zasada wnoszenia skargi za pośrednictwem organu administracji publicznej skutkuje tym, iż w przypadku wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego lub też za pośrednictwem innego organu administracji publicznej, sąd ten powinien ją przekazać właściwemu organowi administracji publicznej. O zachowaniu terminu do wniesienia skargi, decyduje wówczas data nadania skargi przez sąd (albo niewłaściwy organ administracji publicznej) pod adresem właściwego organu administracji publicznej (por. T.Woś [w:] T.Woś, H. Knysiak-Molczyk, M.Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 248 i powołane tam orzecznictwo). Pogląd ten jest utrwalony w aktualnym orzecznictwie sadowoadministracyjnym (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lutego 2009 r., sygn. akt I FSK 1597/08; z dnia 17 listopada 2008 r., sygn. akt I FSK 1250/08; z dnia 4 września 2008 r., sygn. akt I FSK 687/08, opubl. na stronie internetowej - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Podkreślić przy tym trzeba, że trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi liczony jest od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie. Oznacza to, że po otrzymaniu decyzji strona postępowania ma trzydzieści dni na oddanie skargi w siedzibie organu, bądź nadanie skargi na adres tego organu za pośrednictwem poczty. Jeżeli zamiast tego strona wniesie skargę bezpośrednio do sądu, który następnie skargę tę przekaże do właściwego organu pocztą albo przez uprawnionego pracownika celem nadania jej biegu, to termin do wniesienia skargi zachowany będzie jedynie wówczas, gdy sąd otrzymaną skargę zdoła nadać na adres organu przed upływem wspomnianego trzydziestodniowego terminu. Ewentualne ryzyko przekroczenia tego terminu oraz związane z tym skutki procesowe, polegające na odrzuceniu skargi, obciążają wnoszącego skargę, który nie zastosował się do pouczenia.
W rozpoznawanej sprawie skarga dotyczy aktu wydanego przez organ administracji publicznej, tj. decyzji Wojewody Opolskiego z dnia 2 listopada 2011 r., nr [...]. Jak wynika z akt administracyjnych sprawy, decyzja ta została przesłana przez organ na adres K. G. i pod tym adresem doręczona K. G. - matce skarżącego w dniu 8 listopada 2011 r. za pisemnym pokwitowaniem na pocztowym zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki. Decyzja ta zawierała prawidłowe pouczenie o terminie i sposobie wniesienia skargi.
W niniejszej sprawie trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi, określony w art. 53 § 1 P.p.s.a., rozpoczął bieg w dniu następnym po dniu doręczenia decyzji, tj. w dniu 9 listopada 2011 r., i upłynął z dniem 8 grudnia 2012 r. Natomiast za datę wniesienia skargi, sporządzonej i przesłanej przez skarżącego bezpośrednio na adres Sądu dopiero w dniu 7 lutego 2012 r., tj. po ponad dwóch miesiącach od upływu terminu, należało uznać dzień 8 lutego 2012 r., czyli datę przekazania skargi przez Sąd do Wojewody Opolskiego.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.