Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu w dniu 5 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika skarżącego E. M. ustanowionego z urzędu o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 3 grudnia 2013 r., nr [...], w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia : przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na rzecz adwokata Z. D. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu E. M. w kwocie 295,20 złotych (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zawierającej podatek od towarów i usług w kwocie 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).
E. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 3 grudnia 2013 r., nr [...], w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Postanowieniem z dnia 27 marca 2014 r. referendarz sądowy ustanowił dla skarżącego adwokata z urzędu. Adwokatem tym Okręgowa Izba Adwokacka w Opolu, wyznaczyła Z. D., wykonującego zawód w Kancelarii Adwokackiej w [...].
Pełnomocnik wziął udział w rozprawie przed tut. Sądem w dniu 22 maja 2014 r., złożył wówczas wniosek o zasądzenie wynagrodzenia, które nie zostało pokryte przez skarżącego w jakiejkolwiek części. Następnie złożył też w dniu 26 maja 2014 r. wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie mu uzasadnienia zapadłego w sprawie, oddalającego skargę wyroku.
Przechodząc do rozstrzygnięcia wniosku pełnomocnika, referendarz sądowy stwierdza, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z § 19 pkt 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461) - zwanego dalej rozporządzeniem, opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 5 rozporządzenia i niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia - stawka minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji wynosi 240 zł. Przy przyznawaniu przez Sąd zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa procesowego, bierze się pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy.
Zgodnie z § 2 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w brzemieniu nadanym przez § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 października 2005 r. zmieniającym to rozporządzenie, sąd podwyższa opłatę za udzielenie pomocy prawnej z urzędu o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, obecnie wynosi ona 23 %.
Referendarz sądowy przyznając adwokatowi, koszty udzielonej przez niego pomocy prawnej z urzędu kierował się wyżej wskazanymi przepisami prawa i uznał, iż za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi należy mu przyznać wynagrodzenie według norm przepisanych, za udział "w innej sprawie" w postępowaniu przed sądem I instancji. Wynagrodzenie to przyznał w stawce minimalnej, albowiem uzasadniał to rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz niezbędny nakład pracy adwokata. Referendarz nie przyznał adwokatowi zwrotu niezbędnych wydatków, albowiem nie wykazał on ich poniesienia. Zasądzając wynagrodzenie uwzględniono § 2 ust. 3 rozporządzenia i podwyższono wynagrodzenie o stawkę podatku od towarów i usług, czyli o kwotę 55,20 zł.
W związku z tym na postawie § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c i art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a., orzeczono, jak w sentencji.