Skarga Gminy K. na decyzję SKO w Poznaniu w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym skargi Gminy K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] października 2008 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego; postanawia skargę odrzucić /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak

Inne orzeczenia o symbolu:
6122 Rozgraniczenia nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...], Burmistrz Gminy K. umorzył postępowanie rozgraniczeniowe nieruchomości położonej w K. oznaczonej nr geodezyjnym [...], zapisanej w księdze wieczystej [...]. Dwór, stanowiącej własność Skarbu Państwa z nieruchomością stanowiącą działkę [...] stanowiącą własność A. K.-K. i J. K., orzekając jednocześnie o przekazaniu sprawy do rozpatrzenia Sądowi Rejonowemu w Ś. W. Uzasadniając decyzję Burmistrz wskazał, że w dniu [...] lipca 2007 r. wszczął postępowanie rozgraniczeniowe, a w trakcie rozprawy administracyjnej w dniu [...] lutego 2008 r. nie doszło do zawarcia ugody granicznej, natomiast z analizy dokumentacji włączonej do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego wynikało, że brak jest podstaw do wydania decyzji o rozgraniczeniu.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł J. K., właściciel działki oznaczonej nr [...], wnosząc o jej uchylenie i stwierdzenie jej nieważności, jak również o orzeczeniu za nieważne postanowienia wszczynającego postępowanie rozgraniczające.

Decyzją z dnia [...] października 2008 r. Nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu uchyliło zaskarżoną decyzję i umorzyło postępowanie pierwszej instancji. Zdaniem Kolegium ze zgromadzonej dokumentacji wynikało, że przedmiotem rozgraniczenia nieruchomości było ustalenie linii brzegowej jeziora K stanowiącego działkę oznaczoną nr geodezyjnym [...] z nieruchomościami sąsiednimi, w tym z działką nr [...] stanowiącą własność J. K. Ponieważ Jezioro K., jest zaliczane do śródlądowych wód powierzchniowych stanowiących własność publiczną, kwestia rozgraniczenia gruntów pokrytych wodami powierzchniowymi od gruntów przyległych jest regulowana ustawą Prawo wodne. Zgodnie z art. 15 pkt 2 ppkt. 3 tej ustawy, linię brzegu ustala, w drodze decyzji, na wniosek mającego interes prawny lub faktyczny, właściwy starosta realizujący zadania z zakresu administracji rządowej. Tym samym Burmistrz bezpodstawnie wszczął postępowanie o rozgraniczenie nieruchomości, co przesądziło o konieczności umorzenia postępowania na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.).

Skargę na powyższe rozstrzygnięcie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniosła Gmina K., w której imieniu działał Burmistrz Gminy K.. Legitymacja skargowa Gminy została uzasadniona naruszeniem interesu prawnego Gminy poprzez wydanie zaskarżonej decyzji, która uniemożliwia gminie wykonywanie zadań własnych polegających na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego powoduje, że niemożliwa staje się realizacja uchwały Rady Miejskiej K. z dnia 26 marca 2008 r., nr XXI/212/2008 w sprawie przyjęcia Strategii Rozwoju Miasta i Gminy K. na lata 2008 - 2017, przewidującej budowę ścieżek rowerowych, szlaków turystycznych, miejsc postojowych praz zagospodarowanie brzegów jeziora. Zdaniem Burmistrza, reprezentującego gminę w przedmiotowej sprawie, granicą rozgraniczającą nieruchomości nie jest linia brzegowa, bowiem granice działki nr[...] stanowiącej własność Państwa K. nie dochodzą do krawędzi brzegu. Tym samym organ II instancji błędnie przyjął, że przedmiotem rozgraniczenia było ustalenie linii brzegowej Jeziora K. Ponadto Kolegium nie rozpatrzyło w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego oraz nie wskazało, na jakich dowodach oparło swoje rozstrzygnięcie. Wskazano wreszcie, że podstawą rozgraniczenia pomiędzy nieruchomościami należało uznać przepisy Prawa cywilnego a nie Prawa wodnego.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6122 Rozgraniczenia nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze