Dnia 7 września 2018 roku Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Robert Talaga po rozpoznaniu w dniu 7 września 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. J. i Ł. J. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]roku, Nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego postanawia przyznać radcy prawnemu K.K. tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu stronie skarżącej przed sądem drugiej instancji opłatę w wysokości [...] zł (słownie: [...] złotych [...]), podwyższoną o kwotę podatku od towarów i usług w wysokości [...]zł (słownie: [...] złotych [...]) /-/ R. Talaga
Postanowieniem z dnia 10 stycznia 2018 roku starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu zwolnił M. J. i Ł.J. od kosztów sądowych i ustanowił dla nich radcę prawnego jako pełnomocnika z urzędu.
Pismem z dnia 14 lutego 2018 roku Wicedziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w P. wyznaczyła radcę prawnego K. K. jako pełnomocnika skarżących z urzędu.
Pismem z dnia 8 sierpnia 2018 roku radca prawny K. K. złożył w imieniu skarżących opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 czerwca 2018 roku oddalającego przedmiotową skargę oraz wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej nieopłaconej w całości, jaki w części według norm przepisanych, tytułem sporządzenia wniesionej opinii.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a.", wyznaczony adwokat lub radca prawny (...) otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach i opłatach za czynności adwokatów lub radców prawnych (...) w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu reguluje obecnie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 roku, poz. 1715), które obowiązuje od dnia 2 listopada 2016 roku.
Zgodnie z treścią § 21 ust. 1 pkt 2 lit b rozporządzenia z 2016 roku opłaty wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi: w drugiej instancji: za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam radca prawny - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Zgodnie z treścią § 21 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 2016 roku opłaty maksymalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji: a) w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna - opłatę maksymalną obliczoną na podstawie § 8, b) za sporządzenie skargi i udział w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego - 600 zł c) w innej sprawie - 240 zł.
W rozpoznawanej sprawie, wyznaczony z urzędu pełnomocnik sporządził i wniósł w imieniu skarżących pismo procesowe zawierające opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Uwzględniając rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz nakład pracy poniesiony przez pełnomocnika z urzędu, zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia z 2016 roku, należało przyznać za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu stronie skarżącej, zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit b w związku z § 21 ust. 1 pkt 1 c rozporządzenia z 2016 roku, opłatę w wysokości [...] zł (50% z 240 zł). Opłatę za udzielenie pomocy prawnej stronie skarżącej podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, tj. o kwotę [...] zł.
Wobec powyższego, na podstawie art. 250 § 1 P.p.s.a. i art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a. w związku z § 21 ust. 1 pkt 1 lit c, § 21 ust. 1 pkt 2 lit b oraz § 4 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia z 2016 roku, orzeczono jak w sentencji postanowienia.
/-/ R. Talaga