Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 lutego 2013 r. w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego postanawia umorzyć postępowanie sądowe. /-/ J. Zieliński
Pismem dnia 3 stycznia 2012 r. S. K., wniósł skargę na decyzję
Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego.
W dniu 18 lutego 2012 r., do Sądu wpłynęło pismo skarżącego przesłane za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. zawierające oświadczenie o cofnięciu ww. skargi. S. K. oświadczył, iż wniósł skargę, gdyż nie zrozumiał decyzji organu II instancji, która w rzeczywistości jest dla niego korzystna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) skarżący może cofnąć skargę. Czynność ta wiąże sąd, o ile nie zmierza do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Z powyższej regulacji wynika, iż do chwili wydania wyroku strona skarżąca ma wpływ na przebieg postępowania wszczętego z jej skargi i tym samym może wycofać wniesiony przez siebie środek zaskarżenia, a sąd zobligowany jest wolę strony uwzględnić. Zakres kontroli sądu ograniczony jest w takim przypadku do zbadania, czy zachodzą okoliczności wskazujące, iż cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Zdaniem Sądu w badanym przypadku wskazane okoliczności nie zachodzą.
W przypadku skutecznego cofnięcia skargi sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).
Uznając zatem, iż w niniejszej sprawie cofnięcie skargi jest skuteczne i dopuszczalne, w rozumieniu art. 60 p.p.s.a., tutejszy Sąd na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. i § 2 orzekł jak w sentencji postanowienia.
/-/ J. Zieliński