Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 07 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji; postanawia 1. odrzucić skargę 2. zwrócić stronie skarżącej uiszczony wpis od skargi w kwocie (...) zł. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak
Skarga w niniejszej sprawie podlega wpisowi stałemu, o jakim mowa w § 2 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.).
Zgodnie z art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona opłata. W takim przypadku przewodniczący wzywa stronę do uiszczenia stosownej opłaty w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. Stosownie natomiast do art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
W przedmiotowej sprawie w związku z brakiem wpisu od skargi, strona skarżąca zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału II tut. Sądu z dnia 18 lutego 2016 r. została wezwana do jego uiszczenia. Wezwanie to zostało doręczone skarżącej w dniu 26 lutego 2016 r. W zakreślonym przez Sąd terminie, który upłynął bezskutecznie w dniu 4 marca 2016 r., wymagany wpis od skargi nie został uiszczony, co wynika z akt sprawy. Wpis opłacony został w dniu 17 marca 2016 r. (dowód k. nr 20 akt sądowych).
W tych okolicznościach skarga, od której nie został w terminie uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a.
Ponadto, stosownie do art. 47 § 1 p.p.s.a., do pisma strony należy dołączyć jego odpisy oraz odpisy załączników dla doręczenia ich stronom. Zatem skarżący, oprócz egzemplarza skargi przeznaczonego dla sądu, jest zobowiązany dołączyć również odpisy skargi i załączników w liczbie odpowiadającej ilości stron postępowania. Brak odpowiedniej ilości odpisów skargi należy traktować jako brak formalny skargi, do uzupełnienia którego sąd wzywa skarżącego na podstawie art. 49 § 1 p.p.s.a.
W wykonaniu wymienionego powyżej zarządzenia z dnia 18 lutego 2016 r., skarżąca M. G. została również wezwana do usunięcia braków formalnych wniesionej przez nią skargi przez nadesłanie dwóch egzemplarzy odpisu skargi, poświadczonych za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanych, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Jak wyżej wskazano, odpis powyższego zarządzenia skarżącej doręczono w dniu 26 lutego 2016 r., lecz w zakreślonym terminie skarżąca nie zastosowała się do wezwania i do akt sprawy nie złożyła żądanych odpisów skargi, a z akt wynika, że w sprawie występuje dwóch uczestników postępowania. Z akt sprawy wynika ponadto, że skarżąca została prawidłowo pouczona o skutkach nie zastosowania się do wezwania. Sąd w tym miejscu wyjaśnia, iż pojawiające się na tle stosowania ww. przepisów rozbieżności orzecznicze zostały rozstrzygnięte w uchwale składu 7 sędziów NSA z dnia 18 grudnia 2013 r. sygn. akt I OPS 13/13, która jest wiążąca dla Sądu. Wyrażone w niej stanowisko, przesądza o tym, iż niedołączenie przez skarżącego wymaganej liczby odpisów skargi i odpisów załączników - choćby jednego - zgodnie z art. 47 § 1 p.p.s.a. jest brakiem formalnym skargi, o którym mowa w art. 49 § 1 w związku z art. 57 § 1 p.p.s.a. i jego nieuzupełnienie, pomimo wezwania, stanowi podstawę odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 oraz art. 58 § 3 p.p.s.a.
Sąd w tym miejscu zauważa, iż w dniu 4 marca 2016.r do akt sprawy wpłynęło nie podpisane pismo z dnia 2 marca 2016 r., z którego wynikało, że skarżąca nie ma wiedzy o wniesionej w jej imieniu skardze i że skargę cofa. Sąd wezwaniem doręczonym skarżącej w dniu 10 marca 2016 r. wezwał ją do podpisania pisma z dnia 2 marca 2016 r., załączając jednocześnie kserokopię skargi. W terminie zakreślonym do wykonania tego wezwania skarżąca pismem wniesionym w dniu 17 marca 2016 r. wniosła o uznanie jej pisma z dnia 2 marca 2016 r. za niebyłe oraz podtrzymując skargę uzupełniła jej braki formalne załączając żądane przez Sąd dwa odpisy skargi oraz uiściła wpis od skargi. Skarżąca nie złożyła jednakże wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi oraz uzupełnienia jej braków formalnych, a zważyć należy, że termin na dokonanie tych czynności, jak wyżej wyjaśniono, biegł od dnia 26 lutego 2016 r., tj. doręczenia pierwszego z wezwań doręczonych skarżącej.
Stąd postanowiono, jak w pkt 1 sentencji postanowienia.
O zwrocie wpisu sądowego orzeczono w pkt 2 sentencji postanowienia, zgodnie z art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zgodnie z którym od pisma odrzuconego Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od skargi.
/-/ D. Rzyminiak-Owczarczak