Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia A. K. na postanowienie Sądu z dnia 8 marca 2012 r. w sprawie ze skarg A.K. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2011 r. Nr [...] i [...] w przedmiocie zasiłku celowego; postanawia: odrzucić zażalenie. /-/ B. Drzazga
Postanowieniem z dnia 8 marca 2012 r. Sąd oddalił wniosek A. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skarg. Postanowienie to wraz z uzasadnieniem zostało doręczone skarżącemu w dniu 15 marca 2012 r. (k. 35 akt sądowych). Na skutek wniosku skarżącego postanowieniem z dnia 15 marca 2012 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ustanowił dla niego adwokata z urzędu, oddalając jednocześnie wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 7 maja 2012 r. wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w Poznaniu pełnomocnik skarżącego urzędu w osobie adwokata M. S. wniósł zażalenie na postanowienie Sądu z dnia 8 marca 2012 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skarg, żądając przywrócenia terminu do wniesienia skarg.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zażalenie wniesione w dniu 7 maja 2012 r. należało jako spóźnione odrzucić.
Zgodnie z art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia stronie postanowienia. Stosownie do art. 178 w zw. z art. 198 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełni w wyznaczonym terminie.
Zważywszy, iż postanowienie Sądu z dnia 8 marca 2012 r. zostało doręczone skarżącemu w dniu 15 marca 2012 r., zaś zażalenie pełnomocnik skarżącego wniósł w dniu 7 maja 2012 r., a więc z uchybieniem siedmiodniowego terminu do jego wniesienia, należało na podstawie art. 178 w zw. z art. 194 § 2 i art. 198 p.p.s.a., orzec jak w sentencji postanowienia.
Na marginesie zaznaczyć należy, iż postępowanie w przedmiocie przyznania prawa pomocy nie może stanowić i nie stanowi podstawy do wstrzymania lub wydłużenia biegu terminu do wniesienia zażalenia. Sytuacja taka nie sytuuje strony chcącej skorzystać z prawa pomocy w gorszej, niekorzystnej pozycji, ani nie pozbawia strony konstytucyjnego prawa do sądu. Pełnomocnik ustanowiony z urzędu jest bowiem takim samym pełnomocnikiem, jak pełnomocnik z wyboru, zaś jedyną różnicą jest zwolnienie strony z obowiązku ponoszenia kosztów związanych z jego ustanowieniem. Natomiast to indywidualne okoliczności sprawy, np. niemożność dotrzymania terminu do dokonania czynności przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu podlega ocenie w ramach ewentualnego wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia, którego w niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącego nie złożył.
/-/ B. Drzazga