Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2017r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata E. B-A o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi Z. Ł. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lutego 2016r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia przyznać adwokatowi E.B.-A. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu), tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu wynagrodzenie w kwocie [...] zł ([...]), w tym [...] zł ([...]) tytułem podatku od towarów i usług. /-/ K. Witkowicz-Grochowska

Uzasadnienie strona 1/2

W związku z przyznaniem skarżącemu Z. Ł. w ramach prawa pomocy profesjonalnego pełnomocnika z urzędu w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Okręgowa Rada Adwokacka ostatecznie wyznaczyła do reprezentowania skarżącego adw. E.B.-A.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 5 października 2016r. oddalił skargę skarżącego oraz przyznał pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie za udzieloną skarżącemu pomoc prawną z urzędu w I instancji.

Wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi z urzędu w dniu 17 listopada 2016 r. (k. 66 akt sąd.).

Następnie pismem z dnia 06 grudnia 2016 r. adwokat z urzędu wniosła do Sądu, za pośrednictwem urzędu pocztowego, opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku Sądu.

Opinia o braku podstaw zawiera wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.

Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej "P.p.s.a.") wyznaczony adwokat, radca prawny (...) otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad prawnych określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych (...) w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stosownie do art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a. do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy m. in. wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi lub radcy prawnemu (...) za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.

W rozpoznawanej sprawie szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje nowe rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714), które zgodnie z § 24 tego rozporządzenia weszło w życie z dniem 2 listopada 2016 r. Zgodnie z §22 rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Opinia o braku podstaw została wniesiona już w czasie obowiązywania rozporządzenia z 03 października 2016r., zastosowanie znajdują zatem nowe przepisów dotyczące ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.

W myśl przepisu §2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:

1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz

2) niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy i wysokości 150 % opłat określonych w rozdziałach 2-4 (ust. 2).

Strona 1/2