Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej R.M. i L. M. od wyroku tutejszego Sądu z dnia 20 października 2015 r. w sprawie ze skargi R.M. i L.M. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia odrzucić skargę kasacyjną. /-/ Tomasz Świstak
Wyrokiem z dnia 20 października 2015 r. Sąd oddalił R. M. i L. M. na bliżej opisaną w rubrum niniejszego postanowienia decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 27 lutego 2015 r. w przedmiocie wymeldowania. Z uwagi na wniosek skarżących Sąd sporządził i doręczył R. M. i L. M. w dniu 12 listopada 2015 r. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem.
W piśmie przewodnim, wraz z którym doręczono skarżącym odpis wyroku z uzasadnieniem (k. 83 i 84 akt sądowych ), Sąd poinformował strony, że od powyższego wyroku przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia orzeczenia i za pośrednictwem tutejszego Sądu. Ponadto pismo zawierało pouczenie, że skarga kasacyjna, pod rygorem odrzucenia, powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym. Jednocześnie skarżący zostali pouczeni, że mogą wystąpić do Sądu o przyznanie im prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym, a złożenie tego wniosku nie przerywa biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W dniu 9 grudnia 2015 r. skarżący wnieśli własnoręcznie sporządzoną i podpisaną skargę kasacyjną od powyższego wyroku. W skardze strona podniosła, iż zgodnie z art. 6 pkt 3 c Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności nie istnieje obowiązek przyjęcia pomocy prawnej w celu uzyskania "rozpatrzenia sprawy przez Sąd".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Skarga kasacyjna, jakkolwiek wniesiona w ustawowym terminie, to pomimo pouczenia została sporządzona osobiście przez skarżących i tym samym nie odpowiada wymogom określonym w art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm. - dalej: p.p.s.a.). Zgodnie z tym przepisem skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wyjątki od tej zasady dotyczą enumeratywnie wymienionych kategorii podmiotów, posiadających specjalistyczną wiedzę prawniczą z racji wykonywanego zawodu lub pełnionej funkcji (art. 175 § 2 p.p.s.a.).
W tej sytuacji, skargę kasacyjną sporządzoną osobiście przez R. M. i L. M., którzy nie wykazali, że są podmiotami uprawnionymi do jej samodzielnego sporządzenia, należało uznać za niedopuszczalną i odrzucić na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1 p.p.s.a.
Uzupełniająco wyjaśnić należy skarżącym, iż powołane przez nich przepisy Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 4 listopada 1950 r. dotyczą postępowań karnych (dotyczących czynu zagrożonego karą), a nie postępowań w sprawach sądowoadministracyjnych.
/-/ Tomasz Świstak