Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesława Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 04 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia 1. zwrócić Gminie M. kwotę [...] zł ([...] złotych), tytułem nadpłaconego wpisu od skargi, 2. odmówić wstrzymania wykonania decyzji. /-/W. Batorowicz
Zaskarżoną decyzją Kolegium umorzyło postępowanie odwoławcze zainicjowane odwołaniem Gminy M. od decyzji Starosty T. udzielającej koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża piasków (kruszywa naturalnego). Działający w imieniu skarżącej Gminy pełnomocnik profesjonalny załączył do skargi kopię elektronicznego potwierdzenia przelewu uiszczonego tytułem wpisu od skargi w kwocie 1000 zł.
Tymczasem, w rozumieniu § 3 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16.12.2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193) od skarg niewymienionych w ust. 1-5 tego rozporządzenia wpis stały wynosi 200 zł. Uiszczona, więc tytułem wpisu od skargi na decyzję umarzającą postępowanie odwoławcze opłata w kwocie przekraczającej wymagany wpis 200 zł stanowi opłatę nienależną
Stosownie do art. 225 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), gdy strona omyłkowo uiści zbyt wysokie opłaty albo opłaty nienależne, sąd ma obowiązek z urzędu zwrócić nadpłaconą kwotę kosztów postępowania.
Zwrot nienależnych kosztów nastąpi po potrąceniu przez księgowość sądu kosztów zwrotu opłaty.
Stosownie do powyższego Sąd na podstawie art. 225 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w pkt. 1 sentencji.
W skardze do sądu administracyjnego sformułowano również wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji prawomocnej. Wnioskodawca nie określił wprost czy żądaniem wniosku objęto wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, czy też decyzji pierwszoinstancyjnej udzielającej koncesji. Uzasadniając złożony wniosek wskazano, bowiem jedynie, że jeżeli podmiot wydobywający kopalinę przystąpi do czynności wydobywczych, wówczas nie będzie możliwe ustalenie ilości wydobywanej kopaliny, co w sposób oczywisty przełoży się na prawa skarżącej Gminy, czyniąc niemożliwym wyliczenie ilości wydobytego legalnie i nielegalnie żwiru.
W myśl z art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd może na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Z istoty wstrzymania wykonania wynika, iż dopuszczalne jest wstrzymywanie aktów, które podlegają wykonaniu i nie zostały jeszcze wykonane.
Celem wstrzymania jest zapobieżenie ewentualnym szkodom powstałym w wyniku ich wykonania, przed skorzystaniem przez skarżącego z wszystkich przysługujących mu środków prawnych. Przedmiotowe postępowanie sądowoadministracyjne dotyczy umorzenia postępowania odwoławczego. Tymczasem, w orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się, że przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy, przy tym rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie. W świetle powyższego nie powinno, więc rodzić wątpliwości, że decyzja umarzająca postępowanie odwoławcze ze swej istoty nie podlega wykonaniu.