Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 13 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. D. i Z. D. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie tutejszego Sądu z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie ze skargi J. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2016 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przejęcia gospodarstwa rolnego; postanawia 1. odmówić przywrócenia terminu do wniesienia przez J. D. zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 lipca 2016 r. o sygn. akt II SA/Po 326/16; 2. odrzucić wniosek Z. D. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie tutejszego Sądu z dnia 7 lipca 2016 r. 3. zwrócić solidarnie J. D. oraz Z. D. kwotę [...]- (słownie: sto) złotych tytułem nienależnie uiszczonej opłaty sądowej od wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak
Postanowieniem z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. akt II SA/Po 326/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę J. D. w sprawie skargi na wyżej opisaną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2016 r.
Następnie, postanowieniem z 1 września 2016 r., Sąd odrzucił zażalenie pełnomocnika skarżącego na wyżej opisane postanowienie z 7 lipca 2016 r. o odrzuceniu skargi. Podstawą odrzucenia zażalenia było jego wniesienie z uchybieniem terminu. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi strony skarżącej w dniu 8 września 2016 r.
Pismem oznaczonym data 13 września 2016 r., a wniesionym w dniu 15 września 2016 r. (data stempla pocztowego), pełnomocnik J. D. i Z. D. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu z dnia 7 lipca 2016 r. o odrzuceniu skargi.
Uchybienie terminu do wniesienia zażalenia uzasadniono treścią nieprecyzyjnego zarządzenia z dnia 19 maja 2016 r. i wezwania z dnia 23 maja 2016 r., a także brakiem konsekwencji w przepisach i orzecznictwie, co do przedłożenia pełnomocnictwa, zakresu jego obowiązywania w postępowaniu sądowym i sądowoadministracyjnym i oceny udzielonego przez stronę pełnomocnictwa do załatwienia konkretnej sprawy administracyjnej i sądowoadministracyjnej. W konsekwencji ten brak precyzji zarządzenia i wezwania oraz pozostałe przesłanki powodowały niepewność dla strony co do odczytania treści zarządzenia i wezwania oraz zrealizowania zobowiązania przez pełnomocnika.
Dalej pełnomocnik wyjaśnił, na czym polega brak precyzji wskazanego zarządzenia i wezwania do przedłożenia pełnomocnictwa i reasumując stwierdził, że przy zachowaniu należytej staranności dopełnił czynności zmierzających do załączenia pełnomocnictwa do skargi. To Sąd I instancji nietrafnie przyjął, iż nie dołączenie tego pełnomocnictwa było brakiem formalnym skargi, oraz że było brakiem istotnym, skutkującym odrzuceniem skargi. Posiadane bowiem i załączone do akt pełnomocnictwo z dnia 23 września 2009r. obejmowało prowadzenie przedmiotowej sprawy do jej zakończenia, w tym również poszczególne czynności związane z etapami postępowania w sprawie. Jeżeli natomiast Sąd uznał przedmiotowy brak i formalny ze skutkiem odrzucenia skargi, to powinnością Sądu było zredagować wyraźne zarządzenie oraz precyzyjne wezwanie strony do wykonania zobowiązania, tak jak to uczyniono w innej sprawie, o sygn. akt II SA/Po 518/10, na dowód czego załącza kserokopię skierowanego do niego przez Sąd wezwania z dnia 5 sierpnia 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym jest możliwe, jeżeli strona uchybiła terminowi do dokonania czynności bez własnej winy. Brak winy w rozumieniu powyższego przepisu zachodzi, gdy strona dochowała należytej staranności przy prowadzeniu swojej sprawy, a uchybienie terminu nastąpiło na skutek zdarzenia niezależnego, któremu strona nie mogła przeciwdziałać. Strona odpowiada przy tym za działania osób, którymi się posługuje przy wykonywaniu czynności jak za własne. W takiej sytuacji przywrócenie terminu jest możliwe, jeżeli osobie działającej za stronę nie można przypisać winy w uchybieniu terminowi.