Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2016r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2015r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy. /-/ Katarzyna Witkowicz-Grochowska
Skarżący E. K. na mocy postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 05 maja 2015r. korzysta z prawa pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego. Prawo pomocy nie zostało cofnięte. Okręgowa Izba Radców Prawnych w dniu 18 czerwca 2015r. wyznaczyła do reprezentowania skarżącego r.pr. K. Z.
Skarżący w dniu 09 grudnia 2015r. złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Zgodnie z treścią przepisu art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270, ze zm., dalej "P.p.s.a.") prawo pomocy może być przyznanie stronie przed lub w toku postępowania rozpoznawczego. Oznacza to, że raz przyznane prawo pomocy rozciąga się na całe postępowanie sądowoadministracyjne, o ile uprawnienie to nie zostało cofnięte. Skoro wnioskodawca w niniejszej sprawie korzysta z pomocy prawnej ustanowionego dla niego profesjonalnego pełnomocnika, to nie jest możliwe ponowne merytoryczne rozpoznanie wniosku o prawo pomocy. Jeżeli skarżący domaga się zmiany osoby pełnomocnika to powinien zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych o wyznaczenie innego radcy prawnego, o czym został już skarżący poinformowany zarządzeniem Sądu z 17 grudnia 2015r.
Zgodnie z art. 199 P.p.s.a. strona ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Taki szczególny przepis to art. 239 §1 pkt 1 a) P.p.s.a., zgodnie z którym nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Stąd skarżący wnosząc skargę w przedmiocie zasiłku celowego z mocy prawa, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych w zakresie opłat sądowych i wydatków (art. 211 - art. 213 P.p.s.a.).
Wobec powyższego skarżący zwolniony jest na mocy ustawy z obowiązku poniesienia wszystkich kosztów sądowych związanych z jego udziałem w niniejszej sprawie - art. 239 §1 pkt 1 a) P.p.s.a.
W tym stanie rzeczy rozpoznanie wniosku skarżącego w przedmiocie ponownego zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika stało się zbędne i postępowanie w tym zakresie umarza się (art. 249a P.p.s.a.), gdyż wnioskodawca już z tego prawa skutecznie korzysta.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 P.p.s.a. w zw. z art. 249a P.p.s.a. orzeczono, jak w postanowieniu.
/-/ Katarzyna Witkowicz-Grochowska