Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2017r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Stowarzyszenia na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2016r. Nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. /-/ E. Brychcy
Stowarzyszenie wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2016r. w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia, składając jednocześnie wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji oraz aktów wydawanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy dla planowanego przedsięwzięcia pod nazwą "A".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności należy sprecyzować, że stosownie do treści art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.- dalej "P.p.s.a."), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, zatem ten przedmiot postępowania wyznacza granice danej sprawy administracyjnej, a nie wszelkie postępowania prowadzone dla przedsięwzięcia pod nazwą "A", jak tego domaga się skarżące Stowarzyszenie. Nadto Sąd rozpoznając skargi na decyzje organów odwoławczych w zasadzie może wstrzymać wykonanie tylko tych decyzji organów II instancji. Zgodnie z treścią art. 61 § 3 P.p.s.a. wskazanie "w granicach tej samej sprawy" oznacza, że Sąd może wstrzymać jedynie inne orzeczenia organów, ale wydane w tej konkretnej sprawie w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań, jeżeli jest to uzasadnione niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z drugiej strony, instytucję wstrzymania wykonania aktu lub czynności można zastosować tylko wówczas, gdy dany akt lub czynność posiada atrybut wykonalności. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie. Nie każdy bowiem akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. W przedmiotowej sprawie żądaniem wstrzymania wykonania została objęta ostateczna decyzja, którą określono środowiskowe uwarunkowania dla planowanego przedsięwzięcia. Zatem nie ulega wątpliwości, że zaskarżona decyzja objęta wnioskiem o wstrzymanie jest rozstrzygnięciem nie wymagającym, a wręcz nie nadającym się do wykonania. W literaturze zwraca się uwagę na fakt, że nie kwalifikuje się do wykonania akt administracyjny nie przyznający uprawnień i nie nakładający obowiązków, które wymagałyby wykonania. Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony [por. T. Woś (red.): Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009, s. 381; oraz postanowienie NSA z 17 lipca 2006 r., I FZ 281/06 (publ. OSP 2007, nr 6, poz. 76) i postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 16 października 2008 r., II SA/Wr 411/08, Lex nr 504587].