Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 czerwca 2016 r. skargi kasacyjnej skarżącego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Po 355/15 w sprawie ze skargi P. K. na czynność Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie należności pieniężnej przysługującej członkom komisji wyborczej postanawia odrzucić skargę kasacyjną. /-/ Jakub Zieliński
W dniu 8 września 2015 r. (k. 58) został doręczony skarżącemu odpis uzasadnienia wyroku tutejszego Sądu z dnia 23 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Po 355/15.
W ostatnim dniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, tj. 8 października 2015 r., skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w części poprzez ustanowienie radcy prawnego (k. 60).
W dniu 14 stycznia 2016 r. (k. 105) - po zakończeniu postępowania w przedmiocie prawa pomocy, tj. po doręczeniu stronie postanowienia z dnia 22 grudnia 2015 r. oddalającego wniosek o prawo pomocy - skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika z wyboru, wniósł skargę kasacyjną od wyroku z dnia 23 lipca 2015 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej (k. 94, 100).
Prawomocnym postanowieniem z dnia 18 lutego 2016 r. (k. 109) tutejszy Sąd odmówił stronie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 23 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Po 355/15 (Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 maja 2016 r. sygn. akt I OZ 489/16 oddalił zażalenie skarżącego na postanowienie tutejszego Sądu o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej - k. 145).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm. - dalej: P.p.s.a.) - w brzmieniu obowiązującym przed 15 sierpnia 2015 r., a mającym zastosowanie w niniejszej sprawie ze względu na przepis art. 2 w zw. z art. 1 pkt 50 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2015 r., poz.658) - skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Co do zasady wniesienie tego środka zaskarżenia jest obwarowane tzw. przymusem adwokacko-radcowskim, czyli wymogiem sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika, co wynika z art. 175 § 1 P.p.s.a.
Czynność prawna podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna (art. 85 P.p.s.a.). Z kolei art. 178 P.p.s.a. stanowi, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym m.in. skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu.
W niniejszej sprawie nie budzi żadnych wątpliwości i pozostaje poza sporem, że wniesienie skargi kasacyjnej, co miało miejsce w dniu 14 stycznia 2016 r., nastąpiło z oczywistym uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 177 § 1 P.p.s.a., który upłynął z dniem 8 października 2015 r. (30 dni liczone od dnia 8 września 2015 r., tj. od doręczenia stronie odpisu zaskarżonego kasacyjnie wyroku). Skoro termin do wniesienia skargi kasacyjnej nie został stronie przywrócony, to czynność procesowa w postaci wniesienia tej skargi z uchybieniem terminu jest w konsekwencji bezskuteczna. Wobec tego skarga kasacyjna podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 P.p.s.a.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie powołanych przepisów orzekł, jak w sentencji.
/-/ Jakub Zieliński