Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu -Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 09 kwietnia 2015r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2014r. Nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego postanawia ustanowić dla A. G. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka. /-/ K. Witkowicz-Grochowska
Skarżący A. G. wniósł o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika. Argumentował, że utrzymuje się z niskiej renty ZUS w wysokości [...] zł, z czego [...] zł wydaje na leki, [...] zł gaz, [...] zł czynsz, [...] zł na telefon, [...] zł na wodę, ścieki i śmieci, [...] zł na środki czystości. Z akt administracyjnych wynika, że sam prowadzi swoje gospodarstwo domowe. Jest najemcą mieszkania o powierzchni [...] m² w P., nie posiada żadnych nieruchomości, oszczędności, czy innych wartościowych przedmiotów. Orzeczeniem ZUS uznano go za niezdolnego do pracy. Nadal choruje. Korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej.
Zgodnie z dyspozycją art. 246 §1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm., dalej "p.p.s.a.") przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznych wydatkach utrzymania siebie i rodziny. Oznacza to, że prawo pomocy ma charakter szczególny i wyjątkowy, a skorzystać z tego uprawnienia mogą jedynie osoby w rzeczywiście ciężkiej sytuacji finansowej, pozbawione majątku, stałego miesięcznego dochodu lub uzyskujące go w takiej wysokości, że nie są w stanie uiścić wszystkich należności sądowych.
Z przedłożonego oświadczenia o stanie majątkowym, finansowym i dochodach wynika, że sytuacja wnioskodawcy w niniejszej sprawie pozwala na przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie. Prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Utrzymuje się ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz z zasiłków z pomocy społecznej. Choruje, co wymaga zwiększonych wydatków na leki i rehabilitację. Doświadczenie życiowe wskazuje, że wysokość uzyskiwanych środków z trudem pozwala na pokrycie koniecznych kosztów bieżącego utrzymania. Skarżący nie ma zatem środków na pokrycie kosztów wolnorynkowego wynagrodzenia adwokata w niniejszej sprawie.
Podkreślić należy, że zgodnie z treścią art. 249 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub w części, jeżeli okaże się, że okoliczności, na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć.
Na podstawie art. 258 §1 i 2 pkt 7 i art. 246 §1 pkt 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w postanowieniu.
/-/ K. Witkowicz-Grochowska