Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesława Batorowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 września 2012r. wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Fundacji [...] w P. na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2011 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego; postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi. /-/ W. Batorowicz
W dniu 19 kwietnia 2012 r. Fundacja [...] w P. wniosła skargę na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławcze w P. z dnia [...] 2011 r. Nr [...], którym umorzono postępowanie z wniosku Fundacji o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa położonego w P. przy ul. R., działka nr [...], ark. mapy [...], obręb N. jest nieuzasadniona. Wraz ze skargą Fundacja złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W jego uzasadnieniu wyjaśniono, że Kolegium wydając zaskarżone orzeczenie pouczyło Fundację, że stronie przysługuje środek zaskarżenia - sprzeciw do sądu powszechnego. Zgodnie z pouczeniem Fundacja w dniu 24 lutego 2011 r. wniosła sprzeciw do Sądu Okręgowego w P., za pośrednictwem SKO w P.. Sprzeciw ten został postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia [...] 2012 r. (sygn. akt I [...]) odrzucony. Następnie Sąd Apelacyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia [...] 2012 r. (sygn. akt [...]) oddalił zażalenie Fundacji na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia [...] 2012 r. W motywach rozstrzygnięcia Sąd II instancji wskazał, popierając stanowisko sądu I instancji, że pozew (sprzeciw) podlegał odrzuceniu z uwagi na czasową względną niedopuszczalność drogi sądowej w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu Apelacyjnego nie doszło do wyczerpania drogi administracyjnej - nie zostało bowiem, w toku postępowania przed SKO w Poznaniu, wydane orzeczenie merytoryczne, stosownie do art. 79 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, oddalające wniosek Fundacji albo ustalające nową wysokość opłaty. Sąd przyjął, że skoro w art. 79 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej: ugn) wymienione są enumeratywnie orzeczenia Kolegium na wypadek niezawarcia przez strony ugody, to należy przyjąć, że sprzeciw do sądu powszechnego przewidziany w art. 80 ust. 1 tej ustawy przysługuje od orzeczeń merytorycznych Samorządowego Kolegium Odwoławczego z art. 79 ust. 3 ugn, które znajdują podstawę w stosunku związanym z instytucją użytkowania wieczystego, nie zaś rozstrzygnięć o charakterze formalnym, nie rozstrzygających sprawy co do istoty. Dalej sąd Apelacyjny wskazał, że orzeczenie Kolegium wydane na podstawie art. 105 § 1 kpa w zw. z art. 79 ust. 7 i art. 80 ugn o umorzeniu postępowania przed Kolegium jako nierozstrzygające sprawy co do istoty jest aktem, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a zatem służy na nie skarga do sądu administracyjnego.
Fundacja podniosła, iż stosownie do art. 112 kpa w zw. z art. 79 ust. 7 ugn błędne pouczenie co do prawa odwołania albo wniesienia powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia. W ocenie skarżącej już okoliczność błędnego pouczenia zawartego w zaskarżonym orzeczeniu Kolegium uprawdopodabnia brak winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Ponadto skarżąca Fundacja wskazała, że zachowała termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Powołane wyżej postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poz. w przedmiocie oddalenia zażalenia zostało wydane w dniu [...] 2012 r. na posiedzeniu niejawnym. Odpis tego postanowienia pełnomocnik skarżącej otrzymał zaś w dniu 13 kwietnia 2012 r. Zatem przyczyna uchybienia terminu ustała z dniem, w którym pełnomocnik Fundacji dowiedział się o prawomocnym uznaniu się przez sąd powszechny czasowo niewłaściwym w niniejszej sprawie, a zatem w dniu 13 kwietnia 2012 r.