Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Edyta Podrazik po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 października 2009 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie zasiłku celowego postanawia 1. Przyznać J. K. prawo pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych, 2. Postępowanie z wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych umorzyć. /-/ E. Podrazik
Skarżący J. K. wniósł o przyznanie prawa pomocy w całkowitym zakresie w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia (...) marca 2009 r., którą odmówiono przyznania skarżącemu zasiłku celowego w postaci świadczeń pieniężnych na zakup opału na sezon grzewczy 2008/2009.
Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2009 r. ustanowiono dla skarżącego pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego i odmówiono zwolnienia od kosztów sądowych wskazując, iż w sprawie z zakresu pomocy społecznej skarżący jest z mocy ustawy zwolniony od kosztów sądowych.
Od powyższego postanowienia skarżący wniósł w terminie sprzeciw, w którym domagał się zmiany rozstrzygnięcia w przedmiocie przyznania prawa pomocy w zakresie dotyczącym odmowy zwolnienia od kosztów sądowych i zwolnienie go od tychże kosztów w przedmiotowej sprawie, tak jak w sprawie o sygn. II SA/Po 382/09.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 260 § 1 art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skuteczne wniesienie sprzeciwu od postanowienia wydanego przez referendarza sądowego powoduje, że postanowienie to traci moc w całości, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Zatem już samo wniesienie sprzeciwu, a nie jego zakres i treść, powoduje utratę mocy wiążącej postanowienia wydanego przez referendarza sądowego i to wszystkich zawartych w nim rozstrzygnięć. W konsekwencji należy merytorycznie rozpoznać cały wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Odnośne wniosku skarżącego o zwolnienie go od kosztów sądowych wskazać należy, iż skarżący w niniejszej sprawie, która jest sprawą z zakresu pomocy i opieki społecznej, jest zwolniony od kosztów sądowych z mocy ustawy i nie ma obowiązku ich ponoszenia. Zwolnienie to wynika z treści przepisu art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Tak więc skoro skarżącemu przysługuje zwolnienie od kosztów sądowych w niniejszej sprawie z mocy przepisu ustawowego orzekanie w tym zakresie przez Sąd jest bezprzedmiotowe i w tym zakresie postępowanie z wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy należało umorzyć. W tym miejscu należy wyjaśnić wnioskodawcy, iż w sprawie o sygn. akt II SA/Po 382/09 został zwolniony od obowiązku poniesienia kosztów sądowych w odmiennej sytuacji procesowej, bowiem w sprawie ze skarg na uchwały samorządu terytorialnego strona nie korzysta z ustawowego zwolnienia od obowiązku poniesienia tych kosztów.
Przechodząc do rozpatrzenia wniosku skarżącego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego stwierdzić należy, iż skarżący złożył oświadczenie o swojej sytuacji majątkowej i rodzinnej, z którego wynika, iż prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną, jednakże mają ustanowioną rozdzielność majątkową; utrzymują się rent inwalidzkich w wysokości (...) zł i (...) zł. Wnioskodawca wskazał, iż żyje w ubóstwie i brak mu środków na zakup leków, żywności oraz poniesienie opłat socjalnych. Ponadto powołał się na to, że cierpi na cukrzycę i inne schorzenia, stąd też nie może podjąć pracy. Wnioskodawca wskazał, że posiada dom o pow. (...) m² i mieszkanie o pow. (...) m², a także działkę rzemieślniczą o pow. (...) m². Wnioskodawca oświadczył, że nie posiada oszczędności, ani wartościowych przedmiotów.