Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi T. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji; postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi /-/ A. Łaskarzewska
Dnia 18 maja 2010r. T. C. odebrał skierowaną do M. P. na jego adres zamieszkania, będący jednocześnie miejscem zamieszkania jego pełnomocnika decyzję organu II instancji.
Termin do wniesienia skargi upłynął dnia 17 czerwca 2010r.
Skargę na powyższe rozstrzygnięcie złożyła M. P. działająca w imieniu T. C., nadając przesyłkę na poczcie dnia 28. 2010r.
We wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi M. P. wywiodła, że decyzję doręczono błędnie T. C. nie zaś ustanowionemu przez niego pełnomocnikowi. T. C. jest zaś osobą schorowaną, ma zaniki pamięci, które objawiają się niemożnością podania dat ważnych wydarzeń w jego życiu. Nie pamięta imion osób, które zna od kilkudziesięciu lat, ma problemy z poruszaniem się po mieście, z odróżnieniem kierunków, nazw ulic. Nie pamięta w jakiej dacie odbiera emeryturę ( zaświadczenia lekarskie-k.23, koperta-k.30 akt).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu, a postanowienie w tym przedmiocie może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W niniejszej sprawie zaistniały w ocenie Sądu przesłanki, by przywrócić termin do złożenia skargi.
W istocie bowiem skargę prawidłowo zaadresowaną na adres M. P. odebrał mieszkający wspólnie z nią ojciec, który przekazał jej przesyłkę z opóźnieniem. W trakcie postępowania przed sądem wykazane zostało iż T. C. ma kłopoty z pamięcią. Stąd też spóźnione złożenie skargi spowodowane przekazaniem decyzji organu II instancji już po upływie terminu do jej zaskarżenia nie nastąpiło z winy wnoszącego.
W związku z powyższym należało orzec jak w sentencji na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a.
/-/ A. Łaskarzewska