Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata W. H. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2015r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek od nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych postanawia oddalić wniosek. /-/ K. Witkowicz-Grochowska
Skarżąca A. B. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Na skutek wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Poznaniu postanowieniem z 17 sierpnia 2015r. ustanowił dla skarżącej adwokata, którego wyznaczyła Okręgowa Rada Adwokacka w osobie adw. W. H (k. 54).
W dniu 19 października 2015r. adw. W. H. została powiadomiona o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z 29 października 2015r. odrzucił skargę sporządzoną i wniesioną przez skarżącą z powodu nie uzupełnienia, pomimo wezwania, braków formalnych skargi w terminie. Powyższe postanowienie Sądu doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 04 listopada 2015r.
W dniu 03 listopada 2015r. pełnomocnik skarżącej nadała na poczcie pismo procesowe w sprawie, w którym podtrzymała stanowisko i żądania skarżącej zawarte w skardze. Jednocześnie wniosła o zasądzenie kosztów pomocy prawnej, nieopłaconej nawet w części. Pełnomocnik nie ustosunkowała się do kwestii uzupełnienia braku formalnego skargi.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270), dalej "p.p.s.a." wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013r. poz. 461), dalej "rozporządzenie" normują badaną materię w ten sposób, że pełnomocnikowi z urzędu należy się wynagrodzenie za reprezentowanie strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym za każdą instancję oddzielnie.
Wynagrodzenie należy się co do zasady za całokształt działań pełnomocnika, które doprowadzą do wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w danej instancji.
Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą oraz poglądami doktryny pełnomocnik ustanowiony z urzędu otrzymuje wynagrodzenie za faktycznie udzieloną pomoc prawną (por. post. NSA z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 720/04; post. NSA z dnia 28 maja 2008 r., sygn. akt I OZ 341/08; B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2009, s. 704).
W § 19 rozporządzenia mowa jest o tym, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata. Z kolei w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia określona został stawka minimalna kwoty, jaką przyznaje się pełnomocnikowi uczestniczącemu w sprawie toczącej się przed sądem administracyjnym w I instancji w sprawie innej niż określone w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. a i lit. b. rozporządzenia. Przepisy powyższego rozporządzenia nie określają jakie czynności pełnomocnik powinien wykonać w trakcie postępowania, aby otrzymać wynagrodzenie. Jedynie § 2 powołanego rozporządzenia mówi o tym, iż sąd zasądzając opłatę powinien ocenić niezbędny nakład pracy adwokata, charakter sprawy oraz wkład pracy.