Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 sierpnia 2010r. wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2010r. Nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego z naruszeniem obowiązków ; postanawia oddalić wniosek. /-/ B. Drzazga
Skarżący w piśmie z dnia 30.07.2010r. wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, którą to decyzją z dnia [...]06.2010r. Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...]2009r. orzekającą o nałożeniu na skarżącego kary pieniężnej w kwocie 5.000zł za wykonywanie transportu drogowego bez posiadania wypisu z zaświadczenia na przewozy drogowe na potrzeby własne oraz bez urządzeń rejestrujących. Skarżący podał, że zostało wobec niego wszczęte postępowanie egzekucyjne, pomimo nierozpoznania skargi przez sąd administracyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są w/w przesłanki uzasadniające udzielenie ochrony tymczasowej.
W przypadku przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenie skutków w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się, że chodzi o szkodę (majątkową a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (post. NSA z dnia 20 grudnia 2004r., GZ 138/04, niepubl.).
W ocenie Sądu skarżący w żaden sposób nie wykazał we wniosku, by wykonanie zaskarżonej decyzji wiązało się z wyrządzeniem mu znacznej szkody lub mogło spowodować trudne do odwrócenia skutki i dlatego, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
/-/ B. Drzazga