Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 lutego 2011 r. sprawy ze skargi Gminy O. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za grunt przejęty pod drogę; p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie do czasu rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich zarejestrowanego pod sygnaturą K 4/10. /-/ B. Drzazga
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] Wojewoda Wielkopolski utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] 2010 r., ustalającą odszkodowanie na rzecz Spółdzielni A [...] za nieruchomości wydzielone pod drogę, przejęte na rzecz Gminy O.
W uzasadnieniu decyzji Wojewoda Wielkopolski wskazał, że w niniejszej sprawie rzeczoznawca majątkowy prawidłowo zastosował § 36 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego ( Dz. U. nr 207, poz. 2109, zm. z 2005 r. nr 196 poz. 1628, dalej rozporządzenie), który nakazuje przy określaniu wartości rynkowej gruntów przeznaczonych lub zajętych pod drogi publiczne, w przypadku braku cen transakcyjnych uzyskiwanych przy sprzedaży gruntów odpowiednio przeznaczonych lub zajętych pod drogi publiczne (§36 ust. 1), brać pod uwagę wartość gruntów , z których wydzielono te działki pod drogi publiczne.
W odwołaniu od decyzji organu I instancji oraz w skardze skarżąca gmina podnosiła, że rzeczoznawca dla wyliczenia należnego odszkodowania winien był zastosować § 36 ust. 1 w/w rozporządzenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej ppsa) sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Sądowi z urzędu znany jest fakt, że wnioskiem z dnia 18 stycznia 2010 r. Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności § 36 ust. 1 i 4 rozporządzenia w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego z art. 64 ust. 1 i 2 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Wniosek został zarejestrowany pod sygnaturą K 4/10.
Wprawdzie w przedmiotowej sprawie podstawą prawną operatu szacunkowego uczyniono § 36 ust. 2 przywołanego rozporządzenia, który to przepis nie został objęty wnioskiem Rzecznika, zauważyć jednakże należy, że cały § 36 rozporządzenia zawiera wytyczne w przedmiocie określania wartości nieruchomości zajętych pod drogi publiczne, a poszczególne jego ustępy nie stanowią samodzielnych jednostek, bowiem odwołują się one wzajemnie do siebie, stanowiąc alternatywę (ust. 1 i 2) lub podstawę do odpowiedniego stosowania tych przepisów w innych sytuacjach faktycznych (ust. 4). Zachodzi więc uzasadniona podstawa do przyjęcia, że orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego może objąć w istocie całą regulację § 36, odnosząc się do wszystkich aspektów ustalania wartości nieruchomości. Pogląd ów zaakceptował Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 14 lipca 2010 r. I OZ 522/10.
.Wobec powyższego, na podstawie 125 § 1 pkt 1 ppsa, Sąd zawiesił postępowanie do czasu wydania orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny w sprawie K 4/10.
/-/ B. Drzazga