Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesława Batorowicz na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 października 2010 r. wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi spółki A na postanowienie Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] czerwca 2010 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi. /-/ W.Batorowicz
W dniu 15 czerwca 2010 r. zostało doręczone skarżącej spółce postanowienie Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] czerwca 2010 r. ([...]). Termin do wniesienia skargi upływał z dniem 15 lipca 2010 r.
Spółka w dniu 14 lipca 2010 r. wniosła bezpośrednio do tutejszego Sądu skargę na wyżej opisane postanowienie Wojewody Wielkopolskiego. W dniu 16 lipca 2010 r. skarga została przesłana zgodnie z właściwością do Wojewody Wielkopolskiego (wpłynęła do organu w dniu 20 lipca 2010 r.), który następnie w dniu 16 sierpnia 2010 r. przekazał skargę tutejszemu Sądowi.
W dniu 19 lipca 2010 r. skarżąca za pośrednictwem Wojewody Wielkopolskiego złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na wyżej wymieniony akt. Do wniosku dołączyła skargę.
W uzasadnieniu wniosku podano, iż skarga została złożona przez skarżącą w terminie, jednak finalnie została wysłana przez pracownika spółki bezpośrednio na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (skarżąca powołał się na dowód nadania oraz oświadczenie pracownika). Skarżący przygotował skargę właściwie w terminie ustawowym i wskazując poprawny adres doręczenia skargi, a następnie polecił pracownikowi dostarczyć pismo wraz z załącznikami na adres tutejszego Sądu za pośrednictwem Wojewody Wielkopolskiego. Pracownik nie zastosował się do polecenia służbowego przełożonego, w wyniku czego nadał skargę "na bezpośredni adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, nie zaś za pośrednictwem Wojewody Wielkopolskiego. Wina w uchybieniu terminu złożenia skargi leży więc po stronie pracownika odpowiedzialnego za nadanie korespondencji, nie zaś po stronie Skarżącej, która dopełniła szeregu czynności, by niniejsza skarga została złożona w ustawowym terminie do właściwego urzędu."
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270: z późn. zm. - zwanej dalej "p.p.s.a.") jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu (to jest ustała najpóźniej na siedem dni przed wniesieniem wniosku, co wynika z treści art. 87 § 1 p.p.s.a.).
Art. 87 § 2 p.p.s.a. zawiera wymóg uprawdopodobnienia we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności, które wskazują na brak winy strony w uchybieniu terminowi. Brak winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku maksymalnej w danych warunkach staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Do sądu należy ocena, czy uprawdopodobnienie braku winy nastąpiło czy nie. Sąd nie jest związany twierdzeniami wniosku, gdyż istota uprawdopodobnienia sprowadza się do przekonania sądu o przynajmniej prawdopodobieństwie zaistnienia okoliczności mających wpływ na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy powinien być więc oceniany przy uwzględnieniu wszelkich okoliczności konkretnej sprawy. Fakt nadania skargi na błędny adres, pomimo prawidłowego pouczenia o terminie i sposobie jej wniesienia, świadczy o nienależytej staranności strony (por. postanowienie NSA z dnia 7 października 2010 r., II OZ 969/10, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).