Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu w dniu 18 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] 2012 r., nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego postanawia odrzucić skargę kasacyjną. /-/ J. Zieliński
Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę Z. B. wniesioną na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] 2012 r., nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu [...] 2012 r. wraz z pouczeniem, iż od powyższego postanowienia przysługuje stronie skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia orzeczenia, za pośrednictwem tutejszego Sądu. Skarga kasacyjna, pod rygorem odrzucenia, powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym. Jednocześnie strona skarżąca została pouczona, iż może wystąpić do Sądu o przyznanie jej prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym, a złożenie tego wniosku nie przerywa biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W dnia 29 sierpnia 2012 r. Z. B. wniósł do tut. Sądu, podpisane przez niego pismo zatytułowane jako skarga kasacyjna na postanowienie WSA do NSA.
W tym miejscu stwierdzić należy, iż skarga ta, jakkolwiek wniesiona w trzydziestodniowym terminie, pomimo pouczenia została sporządzona osobiście przez skarżącego i nie odpowiada wymogom określonym w art. 175 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Zgodnie z tym przepisem skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego.
W tej sytuacji skargę kasacyjną sporządzoną osobiście przez Z. B., który nie jest osobą wymienioną w art. 175 § 1 i § 2 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało uznać za niedopuszczalną i odrzucić na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
/-/ J. Zieliński