Sprawa ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Poznaniu w przedmiocie ewidencji gruntów i budynków;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Poznaniu z dnia [...] marca 2013 r.; Nr [...] w przedmiocie ewidencji gruntów i budynków; postanawia odrzucić skargę. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia [...] marca 2013 r. Nr [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Poznaniu utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] grudnia 2012 r. znak [...]. Decyzja Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zawierała pouczenie odnośnie do sposobu i terminu wniesienia skargi. Jak wynika ze znajdującego się w aktach administracyjnych zwrotnego potwierdzenia odbioru, przedmiotowa decyzja została w sposób prawidłowy doręczona skarżącemu w dniu 25 marca 2013 r. (k. nr 62 akt administracyjnych II instancji)

D. K. w dniu 22 kwietnia 2013 r. wniósł skargę na powyższą decyzję, kierując ją bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Na kopercie, w której skarga została nadana w placówce pocztowej, skarżący jako adresata oznaczył Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, lecz zarazem podał adres tut. Sądu. Tak wniesiona skarga wpłynęła do Sądu w dniu 29 kwietnia 2013 r.

W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącej Wydziału II tut. Sądu z dnia 29 kwietnia 2013 r., w dniu 30 kwietnia 2013 r. przedmiotową skargę Sąd przekazał do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 85 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej jako: "p.p.s.a."), czynność sądowa podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Przepis szczegółowy stanowi natomiast, że skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie (art. 53 § 1 p.p.s.a.).

Zgodnie natomiast z art. 54 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Oznacza to, że skuteczne wniesienie skargi do sądu administracyjnego może nastąpić wyłącznie za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżony akt.

Zasada wnoszenia skargi za pośrednictwem organu administracji publicznej oznacza, że w przypadku wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego, sąd ten winien przekazać ją właściwemu organowi. O zachowaniu terminu do wniesienia skargi, decyduje wówczas data nadania skargi przez sąd na adres organu administracyjnego (por. m.in. postanowienie NSA z dnia 21 lipca 2010 roku, sygn. akt II FSK 1453/10, postanowienie NSA z dnia 29 maja 2008 roku, sygn. akt I FSK 631/08, postanowienie NSA z dnia 16 września 2008 roku, sygn. akt II OSK 1489/07, postanowienie NSA z dnia 28 sierpnia 2008 roku, sygn. akt I FSK 995/08 oraz postanowienie WSA w Poznaniu z 19 lutego 2008 r., IV SA/Po 46/08). Podobne stanowisko prezentowane jest także w doktrynie (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. Wolters Kluwer Warszawa 2009, str. 178 oraz T. Woś (w:) T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2008, s. 284).

Strona 1/2