Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 sierpnia 2012 r. wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi przez M.A., J. A. i P. A. na uchwałę Rady Miasta P. z dnia [...] 2012 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi. /-/ J. Zieliński
Pismem z dnia 11 kwietnia 2012 r.pr. R. B. występujący w imieniu M. i J. A. oraz P. A. wezwał Radę Miasta P. do usunięcia naruszenie interesu prawnego przez uchylenie w całości uchwały Rady Miasta P. z dnia [...] 2012 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "S. - rejon ulicy G. w P.".
W odpowiedzi, w piśmie dnia 17 maja 2012 r. doręczonym r.pr. R. i B. w dniu 22 maja 2012 r., Prezydent Miasta P. uznał podniesione zarzuty jako bezzasadne.
W dniu 6 lipca 2012 r. r.pr. R. B. wniósł skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Wraz ze skargą pełnomocnik skarżących złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podnosząc, iż w dniu "6 lipca 2012 r." słabo się poczuł i udał do lekarz rodzinnego. Mimo zastosowanego leczenie nie mógł wykonywać swoich obowiązków. Nadto w dniu 20 czerwca 2012 r. jego stan się pogorszył i lekarz wystawił mu świadectwo o niezdolności do pracy w okresie od 20 czerwca do 29 czerwca 2012 r. Dopiero po ustaniu choroby był w stanie przystąpić do zakończenia sporządzania skargi. Pełnomocnik skarżący podniósł, iż prowadzi jednoosobową kancelarię i bez swojej winy uchybił terminowi do wniesienia skargi. Przyczyna uchybienia terminowi upłynęła w dniu 30 czerwca 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 dalej: p.p.s.a) sąd może na wniosek strony przywrócić termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, któremu strona uchybiła bez swojej winy.
W art. 86 i 87 p.p.s.a. zostały wskazane przesłanki, których łączne zaistnienie jest warunkiem uwzględnienia takiego wniosku. Należy do nich uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu, spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony, dochowanie terminu do wniesienia wniosku oraz dopełnienie uchybionej czynności.
W ocenie Sądu pełnomocnik skarżących nie uprawdopodobnił winy w uchybieniu do wniesienia skargi.
W pierwszej kolejności zauważyć należy, iż zgodnie z treścią art. 101 ust 1. ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, póz. 1591 ze zm.), każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
Oceny zachowania terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należy dokonać uwzględniając treść art. 53 § 2 p.p.s.a. oraz uchwałę siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 kwietnia 2007 (sygn. akt. II OPS 2/07) wyjaśniającą powyższy przepis, w związku z rozbieżnościami orzecznictwa w zakresie jego stosowania. Zgodnie z brzmieniem tej uchwały, do skargi wnoszonej do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ma zastosowanie przepis art. 53 § 2 p.p.s.a. Wniosek taki wynika a contrario z art. 102a ustawy o samorządzie gminnym, który wyłącza jedynie zastosowanie w tych sprawach art. 52 § 3 i 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyłączenie to oznacza, że pozostałe przepisy tej ustawy dotyczące wnoszenia skargi do sądu administracyjnego będą miały zastosowanie, o ile ustawa o samorządzie gminnym nie stanowi inaczej.