Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Paluszyńska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 lutego 2017 r. wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi R. D., B. B. i K. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia oddalić wniosek. /-/ Izabela Paluszyńska
W skardze na decyzję Wojewody z dnia [...] lipca 2016 r. wydaną w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania tej decyzji na podstawie art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2031, z późn. zm. - dalej: specjalna ustawa drogowa) w zw. z art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2016 r., poz. 2147, z późn. zm. - dalej: u.g.n.). Zaskarżoną decyzją Wojewoda w swej istocie utrzymał w mocy decyzję nr [...] Starosty [...] z dnia [...] 2016 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie ul. [...] w [...] ([...]) - włączeniu tej drogi w ul. [...].
Strona skarżąca, reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika procesowego (z wyboru), argumentowała, że w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego organ, który wydał decyzję, powinien był z urzędu obowiązkowo wstrzymać jej wykonanie; wobec tego również sąd administracyjny w razie sprzecznego z prawem zaniechania wstrzymania wykonania decyzji przez skarżony organ - powinien "wstrzymać wykonalność tej decyzji niezależnie od przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a.". Takie stanowisko strona oparła na poglądzie wyrażonym w postanowieniu Naczlengo Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2014 r. sygn. akt I OZ 940/14. W piśmie uzupełniającym z dnia 30 grudnia 2016 r. pełnomocnik skarżących podtrzymał dotychczasowe stanowisko i podniósł, że organ sprzecznie w wyżej powołanymi przepisami nie wstrzymał wykonania zaskarżonej decyzji, wobec czego konieczne jest wydanie rozstrzygnięcia w tym zakresie przez tutejszy Sąd. Nadto pełnomocnik podniósł, że według wiedzy strony skarżącej Gmina T. podjęła działania w celu realizacji decyzji, dokonała stosownego wpisu w księgach wieczystych, zatem brak wstrzymania wykonania decyzji spowodować może po stronie skarżącej znaczną szkodę i nieodwracalne skutki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm. - dalej: P.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jednakże w myśl art. 61 § 3 P.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności administracyjnej (lub też innych aktów wydanych w granicach tej samej sprawy), jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wstrzymania wykonania aktu lub czynności jest zaistnienie okoliczności uzasadniających niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, a zatem okoliczności wyjątkowych. Sąd rozstrzyga w tym przedmiocie na podstawie wniosku skarżącego oraz materiału dowodowego sprawy, przy czym uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu spoczywa na stronie skarżącej (zob. np. postanowienie NSA z dnia 13 grudnia 2004 r. sygn. akt FZ 495/04, dostępne w Internecie pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Innymi słowy, warunkiem wstrzymania wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nawet bowiem, jeżeli rozstrzygnięcie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie w pełni opiera na zasadzie skargowości (por. postanowienie NSA z dnia 5 maja 2011 r. sygn. akt II OZ 370/11 - dostępne jw.), to jednak wciąż postępowanie w sprawie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu jest postępowaniem prowadzonym na wniosek skarżącego. W konsekwencji sąd nie jest uprawniony do działania z urzędu, a jedynie w zakresie, na jaki wskazuje skarżący w treści tego wniosku, mając na uwadze całokształt okoliczności wynikających z akt sprawy.