Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Jan Szuma po rozpoznaniu w dniu 28 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. B. i S. G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi K. B. i S. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia /-/ J. Szuma
Pismem z dnia 11 lipca 2017 r. K. B. i S. G. wniosły skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...]. Postanowieniem tym Kolegium uchyliło postanowienie Wójta [...] M. z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji polegającej na budowie instalacji do przerobu piasków kwarcowych na działce o nr [...], obręb R., gmina Stare M..
We wnioskach skargi skarżące, poza żądaniem głównym obejmującym uchylenie postanowienia Kolegium, wystąpiły także o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia na zasadzie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jednolity tego aktu prawnego opublikowano w Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej "P.p.s.a.").
W motywach wniosku K. B. i S. G. wskazały, że mogą powstać trudne do odwrócenia skutki, stąd wykonalność postanowienia Kolegium powinna być zawieszona. Wdrożenie procedury doprowadzi do wydania decyzji środowiskowej, w oparciu o którą ruszy proces inwestycyjny, a jego skutki po ewentualnym uchyleniu decyzji będą nie do odwrócenia. Problematyczne stanie się także uchylenie decyzji środowiskowej i wydanego w jej oparciu pozwolenia budowlanego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie jest zasadny.
Stosownie do art. 61 § 1 P.p.s.a. wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (http://orzeczenia.nsa.gov.pl), "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalone jest zarazem stanowisko, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej poprzez wstrzymanie wykonania, mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 grudnia 2009 r., sygn. akt II OSK 1898/09, z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. akt II OZ 609/12, z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt II OZ 116/12, 8 października 2015 r. sygn. akt II OZ 966/15, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Takiego charakteru nie ma w ocenie Sądu z całą pewnością postanowienie uchylające postanowienie o zwieszeniu postępowania (w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań).