Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. K. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego wniosku o prawo pomocy w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2016 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu; postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego wniosku o prawo pomocy. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak
Pismem z dnia 9 września 2016 r. W. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2016 r., nr [...], w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu. W treści skargi zawarto wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w Poznaniu, z dnia 5 października 2016 r., skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy, w terminie 7 dni od daty doręczenia pisma, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, poprzez złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy na załączonym do wezwania urzędowym formularzu PPF.
Wezwanie zostało wykonane, jednakże z uchybieniem terminu. W związku powyższym zarządzeniem z dnia 24 października 2016 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu pozostawił wniosek skarżącego o prawo pomocy bez rozpoznania.
Pismem z dnia 13 listopada 2016 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego wniosku o prawo pomocy, tj. złożenia formularza PPF. Jako przyczynę uchybienia terminowi wskazał swoją chorobę i związane z nią stany depresyjne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 718, dalej: "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 86 § 2 P.p.s.a. przywrócenie terminu nie jest jednak dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego. Z kolei w myśl art. 88 P.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W ocenie Sądu, mając na względzie powyższe regulacje, wniosek skarżącego z dnia 13 listopada 2016 r. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy jest niedopuszczalny, albowiem uchybienie terminowi, o którego przywrócenie skarżący wnosi, nie powoduje w istocie dla niego ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego.
Wyjaśnienia wymaga, iż przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zakreślają żadnych terminów, które zawężałyby okres, w jakim strona może wystąpić z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy. Zgodnie z art. 243 § 1 P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Zatem strona ma możliwość złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w każdym momencie postępowania sądowoadministracyjnego. Ponadto, przepisy powoływanej ustawy nie zakazują występowania z takim wnioskiem wielokrotnie.
Istnieją co prawda sytuacje, gdy złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy na konkretnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego wywołuje określone skutki dla wnioskodawcy. I tak w sytuacji, gdy wniosek o prawo pomocy złożony jest po bezskutecznym upływie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi pozostaje on bez wpływu na wezwanie do jego uiszczenia (por. postanowienie NSA w Warszawie z dnia 28 maja 2010 r., o sygn. akt II FSK 1003/10, dostępne na stronie internetowej: www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Ponadto, w przypadku złożenia wniosku o przyznanie pełnomocnika z urzędu po terminie do wniesienia skargi kasacyjnej nie ma on wpływu na bieg tego terminu - nie może on wywołać skutków, o których mowa w art. 177 § 3 i 6 P.p.s.a.
Takie sytuacje nie występują w rozpoznawanej sprawie, gdyż wniosek o przyznanie prawa pomocy został zawarty w skardze, przed wezwaniem skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego. Na tym etapie postępowania uchybienie terminu do uzupełnienia barków formalnych wniosku o prawo pomocy i pozostawienie wniosku bez rozpoznania nie spowodowało dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego.
W konsekwencji poczynionych wyżej rozważań Sąd stwierdza, że wniosek skarżącego z dnia 13 listopada 2016 r. o przywrócenie terminu do uzupełnienia barków formalnych wniosku o prawo pomocy jest niedopuszczalny, a tym samym podlega on odrzuceniu.
Jednocześnie Sąd podkreśla, że powyższa okoliczność nie ma żadnego wpływu na prawo skarżącego do złożenia w niniejszej sprawie ponownego wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPF. Innymi słowy, fakt pozostawienia bez rozpoznania wniosku skarżącego o przyznanie mu prawa pomocy nie pozbawia go prawa do ponownego złożenia takowego wniosku na każdym etapie postępowania sądowego.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 88 w zw. z art. 86 § 2 w zw. z art. 16 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
/-/ D. Rzyminiak-Owczarczak