Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świstak po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 r. nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku według właściwości postanawia: umorzyć postępowanie. /-/ T. Świstak
Pismem z dnia 7 października 2010 r. T. F. wniósł za pośrednictwem organu skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 r. nr [...], którym utrzymano w mocy postanowienie organu I instancji z dnia [...] 2010 r., Nr [...] o uznaniu się za organ niewłaściwy w sprawie udzielenia pomocy finansowej ze środków pomocy społecznej i przekazaniu podania T. F. organowi właściwemu.
W dniu 8 grudnia 2010 r., do Sądu wpłynęło pismo, w którym skarżący poinformował, iż cofa swoją skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile z dnia [...] 2010 r. nr [...].
Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - dalej P.p.s.a) Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowaniu jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Merytoryczne rozpatrzenie wniosku o cofnięcie skargi jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy skarga nie zawiera braków uniemożliwiających nadanie jej dalszego biegu. Jeżeli skarga zawiera takie braki, Sąd skargę odrzuca. Badanie dopuszczalności złożonego oświadczenia o cofnięciu skargi, jak i umorzenie postępowania sądowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. może mieć miejsce tylko wówczas, gdy skarga wniesiona została skutecznie. Powyższe zaistniało w niniejszej sprawie, albowiem skarga wniesiona została przez osobę uprawnioną, w terminie prawem przewidzianym i po wyczerpaniu środków zaskarżenia, które służyły skarżącemu w postępowaniu administracyjnym.
Jak wynika z treści art. 60 P.p.s.a. cofnięcie skargi jest dla sądu wiążące, jednakże uzna on je za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W ocenie Sądu okoliczności takowe w niniejszej sprawie nie zachodzą.
Stąd też wobec cofnięcia skargi przez T.F. postanowiono jak na wstępie.
/-/ T. Świstak