Dnia 7 września 2018 roku Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Robert Talaga po rozpoznaniu w dniu 7 września 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie postanawia odmówić przyznania prawa pomocy /-/ R. Talaga
Pismem z dnia 30 lipca 2018 roku J.A. wniósł (wraz z przedmiotową skargą) wypełniony na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy dla osób fizycznych w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że J. A. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną i trzema córkami. Łączne dochody ich wspólnego gospodarstwa domowego wynoszą [...] zł netto. Wnioskodawca oświadczył, że wraz z żoną posiadają dom o powierzchni [...] m² (wartość szacunkowa [...] zł) posadowiony na działce o powierzchni [...] ha oraz samochód osobowy [...] (wartość szacunkowa [...] zł). Jednocześnie wnioskodawca oszacował stałe zobowiązania wydatki związane z utrzymaniem domu oraz opłaty na kwotę [...]zł. Wnioskodawca nie posiada żadnych oszczędności zgromadzonych na rachunkach bankowych i w gotówce, papierów wartościowych i innych praw majątkowych (udziałów, polis inwestycyjnych, jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych), a także żadnych przedmiotów o wartości przekraczającej 5.000,00 zł..
Prawo pomocy może być przyznane osobie fizycznej w zakresie częściowym, jeżeli nie jest ona w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, zgodnie z art. 246 §1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. t.j z 2018 roku, poz. 1302), dalej jako "P.p.s.a."
Instytucja prawa pomocy ma na celu umożliwienie dochodzenia swoich praw przed sądem osobom o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które z uwagi na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym (por. postanowienie NSA z 06.07.2011r., sygn. akt I OZ 468/11, postanowienie NSA z dnia 06.07.2011r., sygn. akt I OZ 466/11, postanowienie NSA z dnia 28.06.2011r., sygn. akt z sygn. akt II OZ 504/11; por. www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Z przepisów ustawy wynika, że strona wnioskująca o przyznanie prawa pomocy musi wykazać, iż zachodzą przesłanki do udzielenia jej prawa pomocy w żądanym zakresie. Zatem ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia kosztów postępowania spoczywa na stronie ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy. W tym względzie przesłanki przyznania prawa pomocy przez wnioskodawcę (jego aktualna sytuacja rodzinna i majątkowa) powinny być zestawione z wysokością ciążących na stronie opłat sądowych.
W rozpoznawanej sprawie na wnioskodawcy ciąży aktualnie obowiązek uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości [...] zł. Jednocześnie wnioskodawca pozostaje w sześcioosobowym gospodarstwie domowym, którego łączne miesięczne dochody wynoszą [...] zł, a stałe wydatki na utrzymanie domu pozostają na poziomie [...] zł. W takiej sytuacji należy przyjąć, że w zakresie możliwości finansowych wnioskodawcy pozostaje poniesienie wspomnianej opłaty sądowej. Wnioskodawca pozostaje bowiem okresowo w posiadaniu środków finansowych wielokrotnie przewyższającymi swoją wysokością ciążące na nim opłaty sądowe. Dodatkowo należy podkreślić, że samo posiadanie stałych dochodów w zasadzie wyklucza przyznanie prawa pomocy, gdyż pomoc państwa może być przyznana jedynie ze względu na trudną sytuację osób, które nie są w stanie bez dodatkowego wsparcia poprowadzić swoich spraw przed sądem. W tym zakresie prawo pomocy nie może być przyznawane, gdy strona posiada stałe dochody (por. postanowienie NSA z dnia 18 marca 2011 r., sygn. akt I OZ 162/11, LEX nr 786724).
Reasumując powyższe okoliczności nie można stwierdzić, że wnioskodawca nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego. W rezultacie niezasadny pozostaje jego wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Wobec powyższego na podstawie art. 246 §1 pkt 2 w związku art. 258 §1 i §2 pkt 7 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
/-/ R. Talaga