Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną o pozbawieniu uprawnień kombatanckich
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA W. Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 07 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. D. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną o pozbawieniu uprawnień kombatanckich postanawia umorzyć postępowanie, /-/W. Batorowicz

Uzasadnienie

W dniu (...) września 2009 r. skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia (...) września 2009 r. utrzymującą w mocy decyzję powyższego organu z dnia (...) sierpnia 2009 r. odmawiającego wznowienia postępowania zakończonego decyzją z dnia (...) kwietnia 2000 r. pozbawiającą skarżącego uprawnień kombatanckich. Jednocześnie skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie go z opłaty sądowej.

Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 listopada 2009 r. wniosek skarżącego o przyznanie mu prawa pomocy został oddalony.

Skarżący pismem z dnia 03 grudnia 2009 r. wskazał, iż wobec nieprzyznania mu prawa pomocy nie jest on w stanie ponieść kosztów sądowych toczącego się postępowania. Podniesiono, że skoro sąd nie może przyjść skarżącemu z pomocą wnosi on o "zaprzestanie postępowania sądowego, to jest oddalenie przeprowadzenia rozprawy".

Zarządzeniem Sądu z dnia 15 grudnia 2009 r. zwrócono się do J. D. o wyjaśnienie, czy pismo z dnia 03 grudnia 2009 r. stanowiło sprzeciw do postanowienia referendarza sądowego z dnia 26 listopada 2009 r., którym oddalono wniosek skarżącego o przyznanie my prawa pomocy, czy też stanowi wniosek o umorzenie postępowania sądowego, w terminie 7 dni od daty otrzymania zarządzenia, pod rygorem potraktowania pisma z dnia 03 grudnia 2009 r. jako pisma cofającego skargę z dnia 30 września 2009 r. Jednocześnie, na podstawie art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) pouczono skarżącego, że od postanowienia sądu z dnia 26 listopada 2009 r., przysługuje mu środek odwoławczy w postaci sprzeciwu od postanowienia.

W odpowiedzi J. D. pismem z dnia 20 grudnia 2009 r. wyjaśnił, że w piśmie z dnia 03 grudnia 2009 r. prosił o wycofanie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy skarżący skutecznie cofnął skargę. Ze zbędnością wydania wyroku mamy do czynienia przede wszystkim wówczas, gdy skarżący, zgodnie z postanowieniami art. 60 powyższej ustawy, skutecznie cofnął skargę (Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. T. Wosia, Warszawa 2005, s. 290, 495). Sąd co do zasady jest związany cofnięciem skargi, które oznacza, iż skarżący rezygnuje z realizacji prawa do sądu, w tym wypadku z poddania kontroli sądowej aktu organu administracji.

W niniejszej sprawie Sąd nie doszukał się okoliczności wskazujących na niedopuszczalność cofnięcia skargi. Wobec tego należało na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi umorzyć postępowanie sądowe.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji postanowienia.

/-/W. Batorowicz

Strona 1/1