Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Edyta Podrazik po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu adw. [...] od postanowienia starszego referendarza sądowego z dnia 12 czerwca 2019 r. w przedmiocie zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie skarżącej z urzędu w sprawie ze skargi B. C. i A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji i ustalenia opłaty za pobyt dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie /-/ E. Podrazik
Postanowieniem z dnia 6 listopada 2018 roku starszy referendarz sądowy zwolnił B. C. od kosztów sądowych i ustanowił dla niego adwokata. Pismem z dnia [...] roku Okręgowa Rada Adwokacka w [...] wyznaczyła adwokata M. B. jako pełnomocnika skarżącego z urzędu.
Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2019 r. starszy referendarz sądowy działając na podstawie art. 250 § 1 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej: "P.p.s.a.") w zw. z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz § 4 ust. 1 - 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 r., poz. 18; dalej: "rozporządzenie z 2016 r."), przyznał adwokatowi M. B. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie skarżącej z urzędu przed sądem pierwszej instancji opłatę w wysokości 360 zł, podwyższoną o kwotę podatku od towarów i usług w wysokości 82,80 zł.
W uzasadnieniu wyjaśniono, że sprawy dotyczące ustalenia opłaty za pobyt dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej nie są sprawami, których przedmiotem zaskarżenia jest typowa należność pieniężna, która warunkuje wysokość należnego wpisu sądowego, a także wysokość przyznawanego wynagrodzenia z tytułu świadczonej z urzędu pomocy prawnej. Wobec tego mając na uwadze charakter sprawy, zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 roku, należało ustalić zasadniczą opłatę za czynności adwokata podejmowane z urzędu przed sądem pierwszej instancji w wysokości opłaty wskazanej w § 21 ust. 1 pkt 1 c) rozporządzenia z 2016 roku, czyli w wysokości 240 zł. Jednocześnie w okolicznościach rozpoznawanej sprawy wzięto po uwagę nakład pracy poniesiony przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu, co uzasadniało powiększenie należnego wynagrodzenia do 150% opłaty przysługującej z tytułu udzielonej pomocy prawnej stosownie do § 4 ust. 2 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 roku, tj. do wysokości 360,00 zł. Opłatę tę stosownie do § 4 ust. 3 rozporządzenia z 2016 podwyższono o stawkę podatku od towarów i usług, przewidzianą dla tego rodzaju czynności, obowiązującą w dniu orzekania o niej, tj. w kwocie 82,80 zł. Pełnomocnikowi przyznano zatem tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie skarżącej z urzędu przed sądem pierwszej instancji wynagrodzenie w łącznej wysokości 442,80 zł.
W sprzeciwie z dnia [...] r. adw. [...] wniósł o zmianę postanowienia z dnia 12 czerwca 2019 r. poprzez przyznanie i wypłacenie na jego rzecz od Skarbu Państwa-Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu stronie skarżącej przed Sądem I instancji według norm przepisanych, tj. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze oraz art. 250 § 1 P.p.s.a. w zw. z § 2 pkt 1 w zw. § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. a) w zw. z § 8 pkt 5 rozporządzenia z 2016 r. w wysokości 2.400,00 zł powiększonej o należny podatek od towarów i usług, które to koszty nie zostały opłacone nawet w części. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia z 2016 r.