Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 kwietnia 2016r. sprawy ze skargi R. C. działającego przez kuratora F. Ż. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia ... 2015 r. Nr ... w przedmiocie uznania zażalenia za nieuzasadnione; postanawia odrzucić skargę. /-/ B. Drzazga
Skarżący R. C. we wnioskach z 22 września 2015r. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. o przyznanie mu pomocy finansowej. Organ administracji wszczął postępowanie w sprawie ustalenia prawa do świadczeń z pomocy społecznej i podjął czynności w przedmiocie przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania wnioskodawcy.
W dniu 30 października 2015 r. wnioskodawca wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. pismo zwane "odwołaniem na bezczynność" Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w L. w przedmiocie nierozpoznania wniosków z 22 września 2015r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. postanowieniem z ... 2015r. nr ... uznało zażalenie na bezczynność za nieuzasadnione, gdyż organ I instancji w dniu 9 listopada 2015r. wydał decyzję w przedmiotowej sprawie.
Pismem z dnia 28 grudnia 2015 r. R. C. za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na powyższe postanowienie Kolegium.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. wniosło o jej odrzucenie.
Kurator ubezwłasnowolnionego częściowo R. C. - F. Ż. podtrzymał i poparł skargę wniesioną przez skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem (...);
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 4a;
9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej (...).
Jak wynika z akt sprawy, będące przedmiotem niniejszego postępowania postanowienie zostało wydane na podstawie art. 37 § 1 kpa. Postanowieniem tym Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. uznało za nieuzasadnione zażalenie wniesione przez R. C. na bezczynność organu administracji I instancji w sprawie przyznania pomocy finansowej.
Zgodnie z utrwalonym poglądem prezentowanym zarówno w literaturze jak i orzecznictwie, stanowisko organu wyższego stopnia wyrażone w trybie art. 37 kpa przyjmuje formę postanowienia, na które nie służy zażalenie (art. 141 § 1 kpa). Postępowanie prowadzone w związku z wniesieniem zażalenia na podstawie art. 37 kpa nie ma cech samodzielnego postępowania administracyjnego, a jeżeli po jego rozpatrzeniu jest wydawane postanowienie, to ma ono charakter wpadkowy (incydentalny) i ani nie kończy jurysdykcyjnego postępowania administracyjnego, ani nie rozstrzyga sprawy co do istoty. Wniesienie zażalenia na podstawie art. 37 § 1 kpa ma na celu likwidację bezczynności organu administracyjnego w trybie administracyjnym. Ponadto wyczerpanie przez osobę zainteresowaną trybu zażaleniowego stanowi warunek formalny wystąpienia ze skargą do sądu administracyjnego na bezczynność organu pierwszej instancji - art. 52 p.p.s.a. (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 27 kwietnia 2012 r., sygn. akt I OSK 872/12, z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. akt I OSK 1356/11, dostępne w na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W świetle powyższego należy stwierdzić, że na postanowienie wydane w trybie art. 37 kpa nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Skarżący został także o tym pouczony w postanowieniu Kolegium z ... 2015r.
Mając powyższe na uwadze Sąd odrzucił skargę jako niedopuszczalną z innych przyczyn na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.
/-/ B. Drzazga