Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi S.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 r., Nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranego świadczenia alimentacyjnego; postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. /-/ E. Brychcy
S. K. wniosła do sądu administracyjnego skargę na decyzję Kolegium z dnia [...] 2010 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora P. Centrum Świadczeń wydanej z up. Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2010 r. w przedmiocie ustalenia, że kwota 1600 zł pobrana tytułem zaliczki alimentacyjnej jest świadczeniem nienależnie pobranym. W skardze zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wskazała, że jest samotną matką wychowującą dwójkę dzieci N. K. i P. K. i utrzymuje się z zasiłku alimentacyjnego, zasiłku rodzinnego i pomocy z Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie.
Zgodnie z zasadą postępowania sądowoadministracyjnego, ustaloną w przepisie art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. - dalej ppsa) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednocześnie ustawodawca sformułował jednoznacznie przesłanki warunkujące możliwość wstrzymania, przez właściwy organ administracji publicznej lub sąd, wykonania aktu lub czynności objętych skargą. W myśl art. 61 § 3 ppsa Sąd może, bowiem na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków
Okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania aktu lub czynności podlegają więc ocenie Sądu, z uwzględnieniem treści powołanego wyżej art. 61 § 3 ppsa. Analiza akt sprawy administracyjnej wskazuje na to, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji organu II instancji, co w konsekwencji zapobiegnie wykonaniu decyzji organu I instancji, jest uzasadnione. Biorąc pod uwagę charakter nałożonego obowiązku i wysokość kwoty podlegającej ewentualnemu zwrotowi (1.600 zł) oraz fakt, wieloletniego i ciągłego korzystania przez rodzinę wnioskodawczyni z pomocy społecznej stwierdzić należy, iż wykonanie spornego obowiązku może spowodować dla rodziny skarżącej trudne do odwrócenia, negatywne skutki.
W konsekwencji stwierdzić należy, że w sprawie zostały spełnione przesłanki do zastosowania instytucji z art. 61 § 3 ppsa.
Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia.
/-/ E. Brychcy