Dnia 16 października 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy po rozpoznaniu w dniu 16 października 2018 roku na posiedzeniu niejawnym zażalenia Stowarzyszenia A na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 3 kwietnia 2018 roku w sprawie utrzymania w mocy postanowienia referendarza sądowego z 6 listopada 2017 roku o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi Stowarzyszenia A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie wyłączenia gruntów rolnych z produkcji postanawia odrzucić zażalenie /-/ E. Brychcy
Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu sprzeciwu Stowarzyszenia A na postanowienie referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 listopada 2017 roku odmawiającego przyznania prawa pomocy, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Postanowienie doręczono Stowarzyszeniu w dniu 24 kwietnia 2018 roku bez pouczenia o możliwości zaskarżenia.
Pismem z dnia 2 maja 2018 roku Przedstawiciel Stowarzyszenia wniósł zażalenie na powyższe postanowienie z dnia 28 maja 2018 r. (k. 463 akt sąd.).
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), dalej "P.p.s.a.", zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia enumeratywnie wymienione w art. 194 § 1 pkt 1-10. Przepis art. 260 § 1 i § 2 p.p.s.a. stanowi, że rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień referendarza sądowego w przedmiocie prawa pomocy, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Postanowienie, o którym mowa w art. 260 § 1 p.p.s.a. nie zostało wymienione w żadnym z punktów art. 194 § 1 p.p.s.a., ponadto ustawa nie przewiduje wniesienia zażalenia na tego rodzaju postanowienie. Stosownie bowiem do art. 260 § 2 p.p.s.a., Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu co oznacza, że droga sądowa zostaje wyczerpana. W obowiązującym stanie prawnym, na postanowienie wydane po rozpoznaniu sprzeciwu od postanowienia referendarza, zażalenie nie przysługuje. Wniesienie takiego zażalenia jest niedopuszczalne i skutkuje jego odrzuceniem (por. postanowienie NSA z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt II OZ 1619/17; postanowienie NSA z dnia 7 lutego 2018 roku, sygn. akt II OZ 82/18).
Wobec powyższego, na podstawie art. 260 § 2 w związku z art. 197 § 2 i w zw. z art. 178 P.p.s.a. Sąd orzekł, jak w postanowieniu.
/-/ E. Brychcy