Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 listopada 2018 r. wniosku pełnomocnika W. K. o przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2018 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak
Decyzją z dnia [...] 2018 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] 2018 r. (nr [...]), którą odmówiono W. K. przyznania pomocy w formie zasiłku celowego. Decyzja ta została ww. doręczona w dniu 17 maja 2018 r. (doręczenie na adres Zakładu Karnego, w którym osadzony W. K. przebywał).
W dniu 22 maja 2018 r. skarżący wystąpił do Sądu Okręgowego w P. z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Wniosek ten został przekazany do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, gdzie wpłynął w dniu 1 czerwca 2018 r. i został zarejestrowany pod sygn. akt II SO/Po 4/18.
Postanowieniem starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. akt II SO/Po 4/18, przyznano stronie prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie dla niego radcy prawnego i umorzono postępowanie wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych.
Okręgowa Izba Radców Prawnych wyznaczyła w dniu 9 sierpnia 2018 r. pełnomocnika z urzędu dla W. K. w osobie radcy prawnego M. L., który jak wynika z jego oświadczenia, w dniu 16 sierpnia 2018 r. odebrał zawiadomienie o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
W dniu 21 września 2018 r. pełnomocnik skarżącego nadał w placówce pocztowej skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na opisaną wyżej decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, składając jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik podniósł, że był przekonany, iż skarga wraz z aktami sprawy jest już w sądzie, dlatego niezwłocznie po odebraniu zawiadomienia o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego w pierwszej kolejności udał się do sądu. Pełnomocnik zaznaczył, że Sąd nie poinformowano go, że skarga nie została przez skarżącego wniesiona. Po uzyskaniu od skarżącego informacji, że skarga do sądu nie wpłynęła (potwierdzonej po ponownej wizycie w Sądzie), pełnomocnik w dniu 27 sierpnia 2018 r. wystosował pismo do skarżącego, informując o wyznaczeniu pełnomocnikiem oraz prosząc o nadesłanie dokumentacji sprawy, którą skarżący dysponuje. Pełnomocnik wyjaśnił, że dopiero w dniu 6 września 2018 r. otrzymał od skarżącego materiały, którymi ten dysponował. W korespondencji tej znajdowała się decyzja SKO w Poznaniu z 8 lutego 2018 r., więc założył, że właśnie na nią skarżący zamierzał wnieść skargę. Pełnomocnik wyjaśnił ponadto, że skarżący jest osobą niepełnosprawną, niewidzącą i kontakt z nim jest nadzwyczaj utrudniony, także telefoniczny. Wyjaśnił również, że w międzyczasie był jeszcze raz w Sądzie, aby upewnić się, czy skarga jednak do Sądu nie wpłynęła. W takich okolicznościach opracował skargę, którą wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia nadał na poczcie w dniu 21 września 2018 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odpowiedzi na skargę w pierwszej kolejności wniosło o odrzucenie skargi, jako wniesionej po terminie.