Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 r. nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w rodzinie zastępczej postanawia: odrzucić skargę. /-/ J. Zieliński
Pismem z dnia 17 listopada 2010 r. H. D. reprezentowana przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu - adw. A. M.-P. - wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 r. nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w rodzinie zastępczej. Jednocześnie strona skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi z uwagi na przekroczenie terminu do wniesienia tego wniosku.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła strona skarżąca.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 8 marca 2011 r. (sygn. akt I OZ 138/11) oddalił zażalenie podzielając zajęte przez sąd I instancji stanowisko, iż wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony z uchybieniem terminu o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm.- dalej: p.p.s.a.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 53 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie skarżącej rozstrzygnięcia w sprawie. Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 2 tej ustawy sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia chyba, że został przywrócony termin do jej wniesienia.
Należy również zauważyć, iż co do zasady skarga powinna być wniesiona za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Obowiązek ten dotycz również skargi wnoszonej wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia (art. 87 § 3 p.p.s.a.).
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalony jest pogląd, iż opisana w przepisie art. 54 §1 p.p.s.a. zasada wnoszenia skargi do sądu za pośrednictwem organu administracji oznacza, że w przypadku wniesienia jej bezpośrednio do sądu, winien on przekazać skargę właściwemu organowi administracji publicznej. O zachowaniu trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi decyduje wówczas data nadania (złożenia) skargi przez sąd do właściwego organu administracji (por., postanowienie WSA w Łodzi z dnia 16 września 2009 r., III SA/Łd 427/09 oraz postanowienie NSA z dnia 12 stycznia 2009 r. II OSK 1918/08, wszystkie orzeczenia opublikowane w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej prawy należy zauważyć, iż jak wynika z akt administracyjnych, zaskarżona decyzja została doręczona H. D. w dniu 6 września 2010 r. Natomiast skarga, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia, została złożona bezpośrednio w siedzibie sądu w dniu 22 listopada 2010 r.
W tej sytuacji wykonując zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II tut. sądu, Sekretariat Wydziału II pismem z dnia 23 listopada 2010 r. przekazał Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w P. skargę H.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2010 nr [...] jako mylnie skierowaną bezpośrednio do Sądu. Jak wynika z książki nadawczej Biura Podawczego tut. sądu ww. pismo wraz z skargą zostało nadane w dniu 24 listopada 2010 r. (k. 18 i 19 akt sądowych).
W związku z powyższym dzień 24 listopada 2010 r. należy uznać za dzień złożenia skargi, co oznacza, iż przekroczony został ustawowy, trzydziestodniowy termin do jej skutecznego wniesienia, który upłynął w dniu 6 października 2010 r.
Ponieważ wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został odrzucony prawomocnym postanowieniem Sądu z dnia 22 stycznia 2011 r., w tej sytuacji Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.
/-/ J. Zieliński