Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 listopada 2017 r. wniosku pełnomocnika z urzędu, ustanowionego dla strony skarżącej w ramach prawa pomocy, o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Po 962/17 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. /-/ Jakub Zieliński
Po wydaniu w niniejszej sprawie wyroku oddalającego skargę, co miało miejsce w dniu 6 kwietnia 2017 r., skarżący w terminie do zgłoszenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku wystąpił o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu (k. 22, 23). Odpis uzasadnienia wyroku został doręczony stronie w dniu 25 kwietnia 2017 r. (k. 29).
W dniu 21 kwietnia 2017 r. zostało stronie przyznane prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego jako pełnomocnika z urzędu.
W dniu 2 czerwca 2017 r. r.pr. M. Ż. została poinformowana przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w P. (dalej: OIRP w P.) o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem z urzędu dla A. G. w niniejszej sprawie (k. 54, 60).
Pełnomocnik ten w terminie 30 dni od daty zawiadomienia go o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu w niniejszej sprawie nie wniósł skargi kasacyjnej od wyroku tutejszego Sądu z dnia 6 kwietnia 2017 r. ani też nie przedstawił opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wobec powyższego, Sąd zarządzeniem z dnia 8 września 2017 r. (k. 63) stwierdził niezachowanie przez r.pr. M. Ż. zasad należytej staranności w niniejszej sprawie, o czym zawiadomił OIRP w P., która na wniosek Sądu (k. 64) wyznaczyła dla skarżącego w dniu 28 września 2017 r. nowego pełnomocnika z urzędu w osobie r. P.G. (k. 71).
W dniu 13 października 2017 r. (data nadania pocztowego) r. P.G. wniosła w imieniu strony skargę kasacyjną od wyroku z dnia 6 kwietnia 2017 r., z jednoczesnym wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej (k. 79, 80, 90).
Motywując wniosek, nowy pełnomocnik podniósł, że składa tego rodzaju wniosek z uwagi na upływ, z dniem 25 maja 2017 r., ustawowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej oraz wobec niepodjęcia odpowiednich działań przez poprzednio wyznaczonego pełnomocnika z urzędu, jak również wobec powzięcia w dniu 3 października 2017 r. wiadomości o wyznaczeniu w tej sprawie obecnego pełnomocnika z urzędu, jak również wobec zapoznania się z aktami postępowania w dniu 6 października 2017 r. Zarazem pełnomocnik wniósł o przyjęcie przez Sąd, że skarga kasacyjna została wniesiona w terminie.
Ponadto w uzasadnieniu wniosku pełnomocnik z urzędu zwrócił uwagę na podjęcie odpowiednich czynności w sprawie niezwłocznie po wyznaczeniu nowego pełnomocnika przez OIRP w P.. Pełnomocnik wskazał na dzień 3 października 2017 r., w którym został zawiadomiony przez OIRP w P. o wyznaczeniu go pełnomocnikiem w niniejszej sprawie, a także na dzień 6 października 2017 r., kiedy to zapoznał się z aktami postępowania w siedzibie Sądu, co też świadczyć miało o dochowaniu należytej staranności i złożeniu przedmiotowego wniosku w terminie, o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz 1369, z późn. zm. - dalej: p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu, o czym może orzec również na posiedzeniu niejawnym. Natomiast zgodnie z art. 87 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1); w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2); równocześnie strona powinna dokonać czynności, co do której uchybiła terminu (§ 4).