Dnia 24 maja 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia J. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SA/Rz 1024/09 odrzucające skargę kasacyjną J. S. w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2009 roku, nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy - postanawia - I. odrzucić zażalenie; II. zwrócić skarżącemu wpis od zażalenia w kwocie 100 zł (słownie: sto złotych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie postanowieniem z dnia
18 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Rz 1024/09 odrzucił skargę J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2009 roku, nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.
Następnie postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2010 r., sygn. akt. II SA/Rz 1024/09 odrzucił skargę kasacyjną od wyżej opisanego postanowienia z uwagi na sporządzenie jej osobiście przez skarżącego - jako osobę nieuprawnioną do złożenia tego środka odwoławczego.
Powyższe postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu 4 maja 2010 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 94 akt sądowych sprawy) wraz ze stosownym pouczeniem o terminie i sposobie jego zaskarżenia. W pouczeniu tym zawarto między innymi informację o tym, że zażalenie na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną winno być sporządzone przez adwokata, radcę prawnego lub jeden z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) powoływanej dalej jako P.p.s.a
W dniu 5 maja 2010 roku (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) tj.
w otwartym terminie do wniesienia środka zaskarżenia, J. S. wniósł do tut. Sądu, sporządzone osobiście, nieczytelne pismo zaadresowane Naczelny Sąd Administracyjny za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie Sąd zaznacza, iż nieczytelne pismo z dnia 5 maja 2010 r. tut. Sąd uznał za zażalenie na postanowienie z dnia 19 kwietnia 2010 r., sygn. akt. II SA/Rz 1024/09 odrzucające skargę kasacyjną.
Stosownie do treści art. 194 § 4 P.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 § 2 i 3 P.p.s.a. stosuje się odpowiednio.
Zdefiniowany w w/w przepisach ustawy przymus adwokacki nie obowiązuje, gdy zażalenie sporządza sędzia, prokurator notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem, albo gdy zażalenie wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Zażalenie może sporządzić też doradca podatkowy - w sprawach obowiązków podatkowych oraz rzecznik patentowy - w sprawach własności przemysłowej.
Powyższe oznacza, iż sporządzenie takiego zażalenia osobiście przez stronę nie będącą adwokatem lub radcą prawnym stanowi brak, czyniący je niedopuszczalnym. Brak ten nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 178 P.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a.
Jak wynika z akt sądowych skarżący J. S., pouczony o terminie i trybie wniesienia zażalenia, jak również o tym, że zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, musi być sporządzone przez profesjonalnego pełnomocnika, samodzielnie sporządził zażalenie.
Zgodnie z postanowieniem NSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2005r., sygn. FZ 504/2004 "wymogiem tzw. " przymusu adwokacko - radcowskiego" na podstawie art. 194 § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, objęto sporządzanie zażaleń, których przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej. Celem takiego "przymusu" jest zapewnienie odpowiedniego poziomu sformalizowanych środków odwoławczych, gdyż wadliwe ich sporządzenie skutkuje niedopuszczalnością podjęcia sprawy przez Sąd (...)".
Jeśli zażalenie zostało wniesione z naruszeniem art. 194 § 4 P.p.s.a. sąd zobligowany jest je odrzucić bez wzywania do usunięcia braków - (postanowienie NSA z 30.09.2004 r., sygn. akt OZ 474/04, niepubl.)
Ponieważ skarżący nie jest adwokatem, radcą prawnym ani też podmiotem wskazanym w § 2 lub § 3 art. 175 P.p.s.a. sporządzone przez niego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej obarczone jest brakiem, który czyni je niedopuszczalnym.
Z tych względów Sąd, działając na podstawie art. 178, art. 175 § 1 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. uznał zażalenie sporządzone przez skarżącego samodzielnie za niedopuszczalne i orzekł jak w sentencji postanowienia.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.