z dnia 10 stycznia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2012 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.Z. na uchwałę Sejmiku Województwa [...] w [...] z dnia [..] sierpnia 2011 r., nr [....] w przedmiocie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa - p o s t a n a w i a - odrzucić skargę.
Zarządzeniem z dnia 7 grudnia 2011 r., doręczonym skarżącemu w dniu 23 grudnia 2011 r., wezwano K.Z. do uzupełnienia braku fiskalnego skargi przez uiszczenie wpisu od skargi w kwocie 300 zł. Zarządzenie zawierało pouczenie o obowiązku jego wykonania w terminie 7 dni od daty doręczenia, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga jako kwalifikowane pismo w postępowaniu sądowym powinna spełniać wymogi określone przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r., nr 153, poz.1270, ze zm.; dalej "p.p.s.a."), w tym zostać należycie opłacona. Brak ten wymaga od przewodniczącego wezwania obowiązanego, aby należną opłatę uiścił w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi, ponieważ wobec braku opłaty sądowej Sąd nie podejmie żadnej czynności (art. 220 §1 i §3 p.p.s.a.). Pismem takim jest m.in. skarga, jako pismo wszczynające postępowanie przed sądem administracyjnym w rozumieniu art. 230 §1 i §2 p.p.s.a., a zobowiązanym do uiszczenia wpisu ten, kto je wnosi do sądu.
Mając na względzie powyższe Sąd stwierdza, że pomimo skutecznego doręczenia wezwania i udzielenia prawidłowego pouczenia brak fiskalny skargi w zakreślonym terminie nie został uzupełniony, pomimo że skarga w niniejszej sprawie podlega stosownej opłacie. Strona skarżąca nie korzysta również z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych, nie ubiegała się też o przyznanie prawa pomocy. W związku z tym, że wskazany brak uniemożliwia nadanie sprawie prawidłowego biegu, na podstawie art. 220 §1 i §3 w zw. z art. 58 §3 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.