Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Zbigniew Czarnik Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 24 lutego 2011 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na urządzenie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych - postanawia - zawiesić postępowanie sądowe.
Przedmiotem skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] września 2010 r., nr [...] utrzymująca w mocy własną decyzję z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] o umorzeniu postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej w Rz. z dnia [...] listopada 2004 r. znak [...] na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych.
Na podstawie akt administracyjnych sprawy ustalono, że w dniu 23 listopada 2009 r. przedsiębiorstwo B. Sp. z o. o. z siedzibą w W. zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej w P. o przedłużenie wydanego na jej rzecz zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa podkarpackiego na okres kolejnych 6 lat.
Dyrektor Izby Celnej w P. decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] umorzył postępowanie w sprawie. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że w dniu 31 października 2009 r. w wyniku wejścia w życie ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz.U. z 2009 r. Nr 168, poz. 1323), nastąpiła zmiana kompetencji organów administracji właściwych w sprawach gier i zakładów wzajemnych. Obecnie organem właściwym w sprawie przedłużenia przedmiotowego zezwolenia stał się Dyrektor Izby Celnej w P. W dalszej części tej decyzji, zwrócono uwagę, iż w dniu 1 stycznia 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540; zwana dalej ustawą o grach hazardowych). Stosownie do jej art. 138 ust. 1 zezwolenia udzielone przed dniem wejścia w życie ustawy o grach hazardowych nie mogą być przedłużane. Zgodnie zaś z art. 129 ust. 2 ustawy o grach hazardowych postępowanie w sprawie wydania zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oraz gier na automatach urządzanych w salonach gier na automatach, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, umarza się. Wobec niebudzącej wątpliwości treści tej regulacji, z chwilą wejścia w życie wskazanej ustawy należało orzec o umorzeniu postępowania z wniosku spółki B.
Odwołanie od opisanej decyzji Dyrektora Izby Celnej wniosła spółka B. reprezentowana przez adwokata S. L. Strona wniosła o uchylenie w całości kwestionowanej decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez przedłużenie udzielonego zezwolenia o kolejne sześć lat. W przekonaniu odwołującej się spółki decyzja pierwszoinstancyjna narusza art. 2, 8, 20, 22 i 31 ust. 3 Konstytucji RP, art. 8 i 9 Dyrektywy nr [...] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia [...] czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U.UE.L.98.204.37), art. 208 Ordynacji podatkowej (Dz. U. 2005 r. Nr 8 poz. 60, ze zm.) oraz art. 118 i 138 ust. 1 ustawy o grach hazardowych.
Decyzją z dnia [...] września 2010 r., nr [...] Dyrektor Izby Celnej w P. utrzymał w mocy decyzję własną. Odnosząc się do argumentacji strony dotyczącej niezgodności prawa krajowego z prawem unijnym, prymatu prawa wspólnotowego nad prawem krajowym jak również niezgodności ustawy o grach hazardowych z Konstytucją RP wyjaśniono, że konstytucyjna ochrona praw nabytych nie jest zasadą bezwzględną, co oznacza, że ochrona praw nabytych możliwa jest jedynie wówczas, gdy oczekiwania jednostki odnośnie takiej ochrony są usprawiedliwione i racjonalne. Prawa nabyte nie mogą być utrzymywane kosztem blokowania zasadniczych reform polskiego systemu prawnego, w tym systemy funkcjonowania organów administracji publicznej.