Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Ewa Wojtyna po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2008 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika H. B. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 28 sierpnia 2007r., sygn. akt II SA/Rz 1122/06 w sprawie ze skargi H. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] października 2006r. nr [...] w przedmiocie ewidencji gruntów - postanawia - odmówić przywrócenia terminu.
Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2007r., sygn. akt II SA/Rz 1122/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę kasacyjną H. B. od wyroku tego Sądu z dnia 28 sierpnia 2007r.
Przyczynę wskazanego na wstępie orzeczenia było nieuzupełnienie braków wniesionego środka odwoławczego, poprzez nieprzedłożenie odpowiedniej liczby jego odpisów, celem doręczenia pozostałym stronom postępowania. Odpis przedmiotowego postanowienia pełnomocnik skarżącej otrzymał w dniu 27 grudnia 2007r.
W dniu 3 stycznia 2008r. pełnomocnik H. B. złożył w tut. Sądzie wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej, kwestionując w uzasadnieniu skuteczność doręczenia mu wezwania o uzupełnienie tychże braków. W ocenie pełnomocnika skarżącej, wskazana przesyłka nie została mu w rzeczywistości doręczona, o czym świadczą widniejące na zwrotnym potwierdzeniu jej odbioru zapisy dokonane przez pracownika poczty, które cechuje brak dokładności. Pełnomocnik podniósł, że na odwrotnej stronie potwierdzenia odbioru brak jest daty dokonania pierwszej awizacji jak też wskazania daty, do której można odebrać korespondencję w urzędzie pocztowym. Pełnomocnik zwrócił uwagę, iż nie można stwierdzić, która z dat widniejących na tylnej stronie zwrotnego potwierdzenia odbioru jest datą awizacji, zaś która datą zwrotu przesyłki do adresata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wynikającym z mocy samego prawa skutkiem upływu terminu procesowego do dokonania określonej czynności przez stronę postępowania sądowoadministracyjnego jest bezskuteczność tej czynności, co wynika z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako P.p.s.a.
W celu ochrony strony przed powyższą negatywną konsekwencją uchybienia terminowi, ustawodawca wprowadził do P.p.s.a. instytucję przywrócenia niezachowanego terminu. Oparta jest ona na zasadzie skargowości, tzn. wymaga złożenia przez stronę stosownego wniosku, w terminie siedmiu dni od czasu ustania okoliczności stanowiącej przeszkodę terminowego dokonania czynności (art. 87 § 1 P.p.s.a.).
Warunkiem uwzględnienia przez sąd wniosku strony jest to, aby uchybienie terminu pociągało za sobą ujemne dla niej skutki w zakresie postępowania sądowego oraz, by wnioskodawca nie dokonał czynności w terminie bez swojej winy (art. 86 § 1 i § 2 P.p.s.a.).
Występując z wnioskiem o przywrócenie uchybionego terminu, strona obowiązana jest uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak jej winy. Powinna zatem przedstawić argumentację, która w sposób dostateczny czyniłaby wiarygodnymi jej stwierdzenia w powyższym zakresie.
Składający w niniejszej sprawie wniosek o przywrócenie terminu pełnomocnik skarżącej, opiera go na twierdzeniach zmierzających do obalenia domniemania doręczenia mu wezwania o uzupełnienie braków wniesionej uprzednio skargi kasacyjnej. Podniesione przez niego argumenty należy uznać jednak za chybione.
Do doręczania pism w postępowaniu sądowym przez pocztę stosuje się tryb obowiązujący w postępowaniu cywilnym. Chodzi tutaj o Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym. (Dz. U. Nr 62, poz. 697).