Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Przewodniczący referendarz sądowy Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 18.12. 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. K., o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji w sprawie ze skargi J. C. i M. C., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia [...] września 2011 r. nr [...], wydaną w przedmiocie zasiłku celowego, - postanawia - przyznać adwokatowi M. K. od Skarbu Państwa kwotę 369 zł, (słownie: trzysta sześćdziesiąt dziewięć złotych), tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną, na którą składa się: 1) opłata w wysokości 300 zł (słownie: trzysta złotych), 2) kwota podatku od towarów i usług w wysokości 69 zł (słownie: sześćdziesiąt dziewięć złotych),
Postanowieniem z dnia 20 marca 2012 r. o sygn. akt II SA/Rz 1207/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (WSA) przyznał M. C. i J. C. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.
Wyznaczony przez Radę adwokat na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 10 października 2012 r. wniósł do protokołu o przyznanie wynagrodzenia za wykonanie nieopłaconej pomocy prawnej stronie skarżącej. Zostało w protokole zapisane, że pomoc prawna nie została opłacona w całości i w części przez strony skarżące.
Wyznaczony adwokat ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.; dalej zwana p.p.s.a.).
Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa zostały uregulowane przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) dalej zwane rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości.
Stosownie do treści przepisu § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5 oraz
2) niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Stawki minimalne, o których mowa w powołanej wyżej regulacji określa natomiast § 18 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości. W niniejszej sprawie stawka minimalna wynosi 240 zł, co wynika bezpośrednio z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. a tego rozporządzenia. Adwokat wniósł skargę kasacyjną oraz brał udział w rozprawie przed NSA. Ponieważ adwokat w swym oświadczeniu, nie udokumentował poniesionych wydatków, można orzec jedynie o opłacie, o której mowa w § 19 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości.
Biorąc pod uwagę nakład pracy adwokata ustanowionego z urzędu, referendarz Wojewódzkiego Sąd Administracyjny w Rzeszowie przyznaje adwokatowi od Skarbu Państwa kwotę 300 zł., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej na podstawie art. 250, art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a., § 18 ust. 1 pkt 2 lit. a oraz § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości. O podwyższeniu opłaty minimalnej do kwoty 300 zł, zadecydowało to, że oprócz skargi kasacyjnej, wnioskujący złoży pozytywnie rozpoznany przez Sąd pierwszej instancji wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Ustalona w ten sposób opłata podlega podwyższeniu zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości o stawkę podatku od towarów i usług czyli o 23 %.