Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy sprawy ze skargi Gminy Miasto [...] - BGM Miasta [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za grunty przejęte pod ulicę - postanawia - I. odrzucić skargę; II. zwrócić Gminie Miasto [...] kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Decyzją z dnia [...] maja 2013 r. Nr [....] Prezydent Miasta [...], działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r., poz. 2, dalej "K.p.a."), art. 12 ust. 4, art. 18 ust. 1 i 3, art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r.
o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194, na dzień orzekania przez Sąd obowiązuje tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 687 ze zm. - zwana dalej "ustawą o szczególnych zasadach (...)") w zw. z art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 40) orzekł o odmowie ustalenia odszkodowania na rzecz K.P. za nasadzenia, urządzenia i obiekty ogródka działkowego znajdującego się na działkach nr 914/1, 914/2, 914/3, 914/4 obr. [...]objętych ostateczną decyzją Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] kwietnia 2011 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn. Budowa połączenia alei [...] z ulica C., etap I - budowa drogi dojazdowej do targowiska wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, budowlami i urządzeniami budowlanymi.
Wskutek odwołania K.P. powyższa decyzja decyzją Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r., Nr [...] została uchylona w całości, a sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia przez organ
I instancji.
Powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie zaskarżyła Gmina Miasto [...] Skarga ta postanowieniem WSA w Rzeszowie z dnia 5 listopada 2014 r. została odrzucona. Orzeczenie to uchylono postanowieniem NSA z dnia 14 stycznia 2015 r. sygn. akt I OSK 18/15.
Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2015 r. zawieszono postępowanie sądowe w powyższej sprawie na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zmianami), zwanej dalej "P.p.s.a." do czasu rozstrzygnięcia przez Naczelny Sąd Administracyjny zagadnienia wstępnego budzącego poważne wątpliwości, a to "Czy w postępowaniu administracyjnym, w którym decyzję o odszkodowaniu, należnym od powiatu - jako samorządowej osoby prawnej - wydał w pierwszej instancji starosta, będący - na podstawie art. 26 ust. 2 i art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1592 ze zm.) przewodniczącym zarządu powiatu i reprezentujący powiat na zewnątrz lub w postępowaniu sądowoadministracyjnym, w toku którego następuje kontrola takiej decyzji, powiat ten może występować w charakterze strony"?.
Po podjęciu w tym przedmiocie uchwały NSA z dnia 16 lutego 2016 r. sygn. akt I OPS 2/15 postanowieniem z dnia 2 marca 2016 r. WSA w Rzeszowie podjął postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Na wstępie podkreślenia wymaga, że w każdej sprawie Sąd przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania sprawy zobligowany jest ocenić dopuszczalność wniesionej skargi. Skuteczne wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego uzależnione jest m. in. od istnienia po stronie podmiotu wnoszącego skargę legitymacji do jej złożenia. Kwestię tę reguluje art. 50 § 1 P.p.s.a., zgodnie z którym uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi (§ 2 cyt. artykułu).