Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Maciej Kobak Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Paweł Zaborniak /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2018 r. zażalenia na zarządzenie z dnia 7 grudnia 2018 r. [...] w sprawie ze skargi Gminy Błażowa na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 21 września 2018 r. nr P-II.4131.2.221.2018 w przedmiocie zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych - postanawia - odrzucić zażalenie.
W dniu 31 października 2018 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga Gminy Błażowa (dalej: Skarżąca) na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 21 września 2018 r. nr P-II.4131.2.221.2018 w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 5 uchwały Rady Miejskiej w Błażowej z dnia 27 sierpnia 2018 r. Nr LII/263/2018 w sprawie określenia zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Termin rozprawy został wyznaczony na dzień 17 grudnia 2018 r., o czym pełnomocnik strony skarżącej został powiadomiony w dniu 14 listopada 2018 r.
W wykonaniu zarządzenia sędziego z dnia 7 grudnia 2018 r. wezwano pełnomocnika Skarżącej do nadesłania w terminie 3 dni od dnia doręczenia wezwania uchwały Rady Miejskiej w Błażowej, która stanowiła podstawę wniesienia skargi do Sądu wraz z listą radnych obecnych na sesji, na której podjęto przedmiotową uchwałę, pod rygorem odrzucenia skargi.
W dniu 17 grudnia 2018 r. do Sądu wpłynęło zażalenie Skarżącej na w/w zarządzenie z dnia 7 grudnia 2018 r., sygn. II SA/Rz 1247/18, w którym wniosła o jego uchylenie, zarzucając zastosowanie terminu 3-dniowego, zamiast terminu ustawowego 7-dniowego, na usunięcie jej zdaniem braku formalnego skargi, co nie pozwoliło na podjęcie przez radę w terminie uchwały, bowiem jak wskazała Skarżąca, najbliższa sesja, na jakiej mogłaby zostać podjęta żądana przez Sąd uchwała, może być zaplanowana na dzień 18 grudnia 2018 r. Ponadto wniosła o odroczenie rozprawy do czasu rozpatrzenia zażalenia lub uwzględnienia zażalenia w ramach autokontroli przez sąd I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jako oczywiście niedopuszczalne należało odrzucić.
Przepis art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm. - dalej: "P.p.s.a."), wymienia postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, na które służy zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Są to wyliczone enumeratywnie w tym przepisie postanowienia o : przekazaniu sprawy innemu sądowi administracyjnemu, odrzuceniu skargi w przypadkach, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4 oraz art. 220 § 3, umorzeniu postępowania; wstrzymaniu lub odmowie wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61, odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku, sprostowaniu lub wykładni orzeczenia albo ich odmowie; odrzuceniu wniosku o uzupełnienie wyroku albo odmowie jego uwzględnienia; oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego; odrzuceniu skargi kasacyjnej; odrzuceniu zażalenia; zwrocie kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej; ukaraniu grzywną, a także inne postanowienia tego sądu w przypadkach przewidzianych w ustawie. Ponadto art. 198 P.p.s.a. stanowi, że przepisy działu dotyczącego środków odwoławczych stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego, jeżeli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia.